Ο νους δεν είναι ενα δοχείο που πρέπει να γεμίσει, αλλά μια φλόγα που πρέπει να ανάψει
Δρακόσπιτο Όχης
Οι κορυφές των λόφων και των βουνών σχετίζονται με μυστικιστικά , οράματα , επικοινωνία με τους Θεούς (βλέπε Μωυση), και πλήθος μαγικοθρησκευτικών τελετών απο τα πανάρχαια χρόνια. Άλλωστε όλες οι θρησκείες μιλούν για ένα αρχετυπικό Ιερό Όρος , είτε πρόκειται για το θρυλικό Μερού των ανατολικών είτε για το Σινά των Χριστιανών. Πρώτοι ίδρυσαν τα λεγόμενα ιερά κορυφής οι αρχαίοι Μινωϊτες Οι οποίοι δεν λάτρευαν το θείο σε μνημειώδεις ναούς, όπως αυτούς που χτίστηκαν στην Αίγυπτο και στην Ανατολή στα προϊστορικά χρόνια. Αντίθετα, προτιμούσαν να ασκούν τη λατρεία τους στην ύπαιθρο, σε ιερά σπήλαια και κυρίως σε ιερά χτισμένα στην κορυφή κάποιου βουνού . Εν γένει η θαυμάσια θέα που συνδιάζεται με τη κατάκτηση της κορυφής ενός βουνού μπορεί να ταυτιστεί με τη κατάκτηση ενός ευρύτερου αντιληπτικού πεδίου καθώς και με μία πιο διευρημένη κατάσταση συνείδησης
Είναι άγνωστο το πότε κτίστηκε το δρακόσπιτο της Όχης. Οι εκτιμήσεις κυμαίνονται απο τον 4ο η 6ο αιώνα π.Χ. μέχρι τα προμυκηναϊκά χρόνια. Όλες οι εκτιμήσεις είναι εξαιρετικά αβέβαιες γιατί δεν στηρίζονται σε επιστημονικές μετρήσεις αλλά σε συγκριτικούς παραλληρισμούς. Άλλωσστε δεν γνωρίζουμε εαν οι κατασκευαστές του δρακόσπιτου της όχης είναι οι ίδιοι με των άλλων δρακόσπιτων της περιοχής.
Ένα σημαντικό στοιχείο στις παραμέτρους αυτού του τόπου δύναμης είναι η εκπληκτική θέα απο την κορυφή. Όταν ο καιρός είναι καλός , η ορατότητα επιτρέπει στον παρατηρητή να δει τις Κυκλάδες ή μέχρι και την Πελοπονησσο.
το εσωτερικό του δρακόσπιτου της Όχης. Διακρίνεται καθαρά ο εκφορικός τρόπος δόμησης της στέγης καθώς και το παλώριο προεκτεινόμενο μονολιθικό υπέρυθρο βάρους αρκετών τόνων
Η οροφή που αργότερα μάθαμε ότι είναι κατασκευασμένη με το λεγόμενο ΕΚΦΟΡΙΚΟ σύστημα είναι πραγματικά κάτι το αξιοθαύμαστο.
Απαιτείται για την κατασκευή τέτοιου είδους οροφής, πολύ προσεκτικός υπολογισμός του βάρους και της τοποθέτησης των πλακών που την αποτελούν, έτσι ώστε το οικοδόμημα να στέκεται γερά και χωρίς τον κίνδυνο να συμπαρασύρει πέφτοντας η οροφή και την υπόλοιπη κατασκευή . Πολλοί απ’ αυτούς τους λίθους είναι τεράστιοι, με μήκος 4μ. και πλάτος μεγαλύτερο των 2 μ., ενώ μικροί λίθοι έχουν χρησιμοποιηθεί ως σφήνες σε όλους τους τοίχους των δρακόσπιτων. Ο Νικόλαος Μουτσόπουλος επισημαίνει τα εξής: «Η τοιχοποιϊα αποτελεί έναν άθλο… Και η ισορροπία επιτυγχάνεται και διατηρείται μόνον από τα υποκείμενα και υπερκείμενα βάρη. Η ανυπαρξία θεμελίωσε, όπως πιθανολογούμε, σε συνδυασμό με την μέχρι σήμερα διατήρησή τους δεν δείχνει παρά τις απίθανες κατασκευαστικές ικανότητες των τεχνικών αυτού του λαού που τα οικοδόμησε. Μόνον τις καιρικές συνθήκες, που επικρατούν στην Όχη, στα 1.404 μ. ύψος, αν σκεφθούμε, με το πολύ χιόνι και τον αέρα, στις οποίες αντιστέκεται ένα οικοδόμημα με ξερολιθιά, με τεράστιες και πολύ βαριές πέτρες, αποδεικνύουν τις θαυμαστές τεχνικές της εποχής εκείνης»
Αλλά και εδώ υπάρχουν αμφιβολίες για ποιον πραγματικά σκοπό εξυπηρετούσαν αυτές οι κατασκευές.
Και λέω κατασκευές γιατί το Δρακόσπιτο στην Οχη είναι απλά ένα από τα 25 περίπου που υπάρχουν συνολικά στην Νότια Εύβοια.
Αυτό είναι όμως το εντυπωσιακότερο και παλαιότερο σύμφωνα και με τις μελέτες του καθηγητή Μουτσοπουλου που πρώτος ασχολήθηκε συστηματικά με τις ανασκαφές του μεγάλου Δρακόσπιτου της Οχης, αλλά και όλων των υπολοίπων αργότερα.
Υπάρχει ακόμα όμως ένα ¨σκοτεινό¨ σημείο, ένα μεγαλο ερωτηματικό αν θέλετε, ποιοι ήταν αυτοί που έφτιαξαν αυτά τα μεγαλιθικά μνημεία ;
Λέγεται ότι ίσως ήταν οι Δρύοπες χωρίς όμως να είναι απόλυτα σίγουρο ότι πρόκειται για αυτούς, απλά είναι γνωστό ότι ζούσαν σε αυτήν την περιοχή . Εκείνο που είναι πάλι περίεργο είναι ότι δεν έχουμε τέτοιας τεχνοτροπίας κατασκευές σε άλλο μέρος της Ελλάδας ούτε καν στο βόρειο μέρος του νησιού.
Το δρακόσπιτο της Όχης που τυγχάνει να είναι το πιο επιβλητικό και το πιο καλοδιατηρημένο αποτελεί ένα αίνιγμα. Σίγουρα το οτι κτίστηκε στη κορυφή του βουνο΄και σε μία τόσο δυσπρόσιτη περιοχή φανερώνει οτι σίγουρα είχε χαρακτήρα ιερού. Οι Μινωίτες ήταν απο τους λαούς όπου είχαν συνδέσει τα ιερά τους με τη λατρεία της φύσης και έτσι καθιέρωσαν τα ιερά κορυφής. Τα ιερά κορυφής ιδρύονταν σε κορυφές βουνών, όπως το Πισκοκέφαλο, ο Τραόσταλος, ο Πετσοφάς, ο Φιλέρημος, ο Γιούχτας, ο Προφήτης Ηλίας, ο Μαζάς και ο Κόφινας. Φαίνεται ότι η γειτνίαση με τον ουρανό και η απόλυτη ηρεμία που επικρατούσαν στους χώρους αυτούς έδιναν τη δυνατότητα στους πιστούς να έρθουν σε στενότερη επαφή με τη θεϊκη πλευρά της φύσης.
Οι πιθανότεροι υποψήφιοι για το δρακόσπιτο της Όχης είναι οι Δρύοπες ένα αρχέγονο φύλο που κατοίκησε την Εύβοια απο το 1300 π.Χ. . Ωστόσο η χρονολόγηση του δρακόσπιτου παρουσιάζει δυσκολίες καθώς δέχτηκε αρκετές επεμβάσεις κατα τη διάρκεια των αιώνων. Οι πρόσφατες πιλοτικές μετρήσεις με τη μέθοδο της θερμοφωταυγείας στην μεγαλιθική πύλη της ακρόπολης των Στυρών και στα δρακόσπιτα Πάλλη , Λάκα και Καψάλας έδωσαν ένα φάσμα χρονολογιών με την παλαιότερη οικοδομική φάση να ανάγεται στο 650 π.Χ. Όμως προκειμένου να πιστοποιηθεί η χρονική εφαρμογή και άλλων μεθόδων χρονολόγησης απαιτείται η διασταύρωση των στοιχείων με τη συγκριτική εφαρμογή και στα υπόλοιπα μεγαλιθικά μνημεία της Νότιας Ευβοίας. Σύμφωνα με αρκετούς αρχαιολόγους ενδεχομένως τα αποτελέσματα μιας πιο αναλυτικής έρευνας να επιφέρουν εκπλήξεις , ανάγοντας το αρχικό δομικό στάδιο των κτισμάτων σε ακόμα αρχαιότερη περίοδο.
Το δρακόσπιτο της Όχης , καθώς επίσης και τα άλλα δρακόσπιτα θα πρέπει να εξεταστούν σε συνδιασμό με πάμπολλα δείγματα μεγαλιθικών κατασκευών που ίσως σκιαγραφούν το προφιλ ενός πανάρχαιου μεγαλιθικού πολιτισμού ο οποίος αναπτύχθηκε στο χώρο τη Μεσογείου , ( βλέπε Sadhieni στη Μάλτα ,Gopeki Tepe στη Τουρκία, Μπααλμπεκ στη Συρία).
Στη χώρα μας υπάρχουν πλήθος θαυμαστών προιστορικών μνημείων τα οποία περνούν σχεδόν απαρατήρητα απο τους αρχαιολόγους όπως τα ντολμέν της Σαμοθράκης και τα μεγαλιθικά κατασκευάσματα της Μάνης. Μη νομίζετε οτι το Στόουνχεντζ στην Αγγλία έχει τόσο μεγαλύτερη αξία από όσο έχει το μεγαλιθικό δρακόσπιτο στη κορυφή της Όχης. Είναι θέμα ανάδειξης , ενημέρωσης και προσοχής που δίνετε απο το κράτος
Βιβλιογραφία : Τόποι Δύναμης στην Ελλάδα Θ. Βεμπος
Μοιραστείτε το άρθρο !