top of page

Biohacking : Zήσε την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου !


Αποφάσισα να ασχοληθώ με την gonzo δημοσιογραφία. Σαν άλλος Hunter S. Thompson θα γράφω για αυτά που ζω και θα ζω για αυτά που γράφω. Βλέπω απλωμένο μπροστά μου το μεγάλο τραπέζι , τον κοσμικό μπουφε. 

Τόσες επιλογές και εγώ τρώω τα ίδια και τα ίδια.

 Είπα να αλλάξω τη διατροφή μου όμως , εξαφάνισα απο μπροστά μου τα ημερίσια πιάτα μιζέριας , τις σαλάτες πιεστικού άγχους , τα βαρια επιδόρπια δράματα που χρειάζονται μέρες επίπονης πέψης, τους αλκοολούχους μαλάκες που αν και παλιότερα ήταν διασκεδαστικοί πλέον έχουν αρχίσει να με ζαλίζουν και σαφώς τις επεξεργασμένες θυληκες ζάχαρές που παρά την προσωρινή τους γλύκα που διεγείρει το κύκλωμα ινσουλίνης η πικρή αλήθεια ειναι πως δεν έχουν κάτι άλλο να προσφέρουν. Για ένα χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη ζούμε στο κάτω κάτω.

Τρεφομαι πλέον με προσεγμένα γεύματα και κοσκινίζω κάθε τροφή που βάζω στο τραπέζι μου. Στο σχολείο με κοροίδευαν γιατί έλεγα πως το κόκκινο κρεας είναι η αλήθινη υπερ-τροφή και οχι το κόκκινο γκότζι μπέρι.  Αντί να κάνουμε υπερτροφή το καλαμάκι με το τζατζίκι , που πραγματικά και τι δεν έχει, μαγνήσιο,ψευδάργυρο,σίδηρο, πρωτεΐνη ορού γάλακτος, ζωική πρωτεΐνη, αγγούρι για ενυδάτωση, κρεμμύδι για ρύθμιση του σάκχαρου και το πιο βασικό οχι λίγα mg αλλά γενναιόδωρες δόσεις! τέλος πάντων...βρεθήκαμε να κάνουμε μάγκες τους κοντοστούπηδες τους ανατολικούς , με κάτι φυτικές υπερ-τροφές γλωσσοδέτες ονόματι γενερις ραδιολα και Ashwagandha  και τρέχα γύρευε. Αλλά τι περιμένεις. Αυτή η χώρα τρώει τα παιδιά της. 

Όμως αυτή η στροφή μου στην ποιοτική και προσεγμένη διατροφή , είχε  και μία άλλη παράξενη επίδραση. 

Άρχισα να μελετώ για τις βιταμίνες του μυαλού.

 

Γιατί η αλήθεια ειναι μόνο το στομάχι μας σκεφτόμαστε. Πως να το φουσκώσουμε να σταματήσει να ζητάει. Και μετά να φουσκώσεις και τα μούσκουλα μην μείνουν και αυτά παραπονεμένα. Ο νόμος της συμπαθητικής μαγείας εν δράση. Και εφόσον συμβαίνει αυτό γιατί να φουσκώνει μόνο το στομάχι κι οι μυς; Και η τσέπη νιώθει παραπονεμένη και θέλει κι αυτή το φούσκωμα της. 

Μην ακούτε τους διάφορους κομπογιανίτες ειδικούς.

 

Η περιοχή γύρω απο τη τσέπη είναι η πιο ενεργειακή του σώματος. Ένα ισχυρό και ισορροπημένο τσάκρα της τσέπης παρέχει τόσο βιταμίνες για το μυαλό , βιταμίνες για την ψυχή , την καρδιά και το κέντρο του παντελονιού. Το τσάκρα της τσέπης είναι το ενεργειακό κέντρο του ανθρώπινου σώματος και φροντίζει για όλα τα άλλα. Σε ακούω ήδη να ψελλίζεις πως κάποτε υπήρχαν εποχές χωρίς ενδύματα ,τσέπες και χρήματα. Τότε που τριγυρνούσαμε γυμνοί, χωρίς σοφία , αλλά ξέγνοιαστοι και με τζιβωμένο μαλλί σε σπήλαιοβάραθρα και ακτές. Δίκιο έχεις αλλά τότε πάλι υπήρχε το τσάκρα της ιδιοκτησίας. Anyway.

ΈΤσι άρχισα να στρέφω τη ροή ενέργειας απο το τσάκρα της τσέπης και στα άλλα τσάκρα που είχαν αρχίσει να γίνονται ατροφικά. Πρώτο και καλύτερο ο εγκέφαλος , αυτό το γλιτσερό σύμπαν ενάμιση κιλού που είναι ταυτόχρονα και ρομπότ και προγραμματιστής, και υπάλληλος και αφεντικό και κυβερνών κόμμα και αντιπολίτευση(σε προπαγανδίζει για πλακα και δεν παίρνεις γραμμή) και αριστερός κολεκτιβοπασιφιστής και πωρωμένος ιδιοκτήτης και ψυχρός γκρουπιέρης και αναψοκοκκινισμένος παίκτης. Τα κάνει όλα και συμφέρει γιατι τα κάνει τζάμπα(σχεδόν).

 

Τρομερό μηχάνημα.

 

Έτσι διάβασα για κάτι biohacking και ιστορίες και είπα να επέμβω στο λογισμικό του , αρχίζοντας να τρώω και να πατάω κουμπάκια , να κοιτάω σχολαστικά τον πίνακα διεργασίων , δίνοντας εντολές τερματισμου σε όποια λειτουργία έτρεχε χωρις την έγκριση μου.Κάποιες βέβαια ήταν σε αόρατη λειτουργία και δεν μπόρεσα να τις τερματίσω ποτέ, αλλά ακόμα το δουλεύω.

 

Αφού ασχολήθηκα καιρό με το τερματισμό λειτουργιών έπειτα επικεντρώθηκα και στο άνοιγμα νέων διαδικασιών , δίνοντας εντολές για να ανοίξουν νέα προγράμματα, νέες διαδρομές στο νευρωνικο μου εθνικό δίκτυο. Όπως κάθε εθνική οδός ειναι διπλής κατεύθυνσης έτσι πολλές φορές μου έρχοταν απο το απέναντι ρεύμα με ταχύτητα πολλες αλλοπρόσαλλες πληροφορίες που δεν ήμουν έτοιμος να αντιμετωπίσω. Αλλά όποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται.

 

Έτσι λοιπόν το αποφάσισα . Αντί να κάθομαι και να χαραμίζω νευρική ενέργεια για τη σιλικόνη της Γαβριέλας(εξαιρετική), είπα να χαραμίσω νευρική ενέργεια ακολουθώντας τις τάσεις της κοιλάδας της σιλικόνης. Θελω την καλύτερη version του εαυτού μου. Την καλύτερη εκδοχή ρε παιδι μου. Δεν θέλω να είμαι άλλο ένα αργό windows millenium με δέκα χιλιάδες bugs , ιούς και αδιόρατα evil σκουληκάκια , να σέρνομαι μην μπορώντας να εκτελέσω ταυτόχρονα δύο απλές διεργασίες. Θέλω να είμαι πανάλαφρο kali unix, με εγκατεστήμενο backtrack για όλες τις βρώμικες διασυνδέσεις.

Πως θα γίνει αυτό;

Η εξέλιξη είναι αργή. Θέλει εκατομμύρια χρόνια. Γι αυτό μας έδωσε νευροπλαστικότητα και νευρογένεση. Σου λέει πάρε την ευθύνη αμα θες και άλλαξε μόνος σου. Εαν δεν θες δεν πειράζει, εσύ θα χάσεις. Στον επόμενο. Γι αυτό σας εφτιαξά πολλούς, για να χω επιλογές. Ξέρει τι κάνει παιδί μου, δημιουργεί εκατομμύρια κολυμβητές , δεν ενδιαφέρεται αν πνιγούν , αρκει  να φτάσει ο ένας. That's all it takes. Όλα τα άλλα είναι λόγια και στατιστικές όπως λέει και ο x ray. Εκατομμύρια κομπάρσοι . Ένας και καθοριστικός δημιουργός. Η εξέλιξη παίζει ρουλέτα. Έχει ποντάρει όμως σε όλους τους αριθμούς.

 Έτσι άρχισα να επεμβαίνω και στο source code του nrem και rem sleep,  και γενικά να εκμεταλλεύομαι όλη αυτή την παιδικη χαρά της νευροπλαστικότητας.

 

Οι περισσότεροι φίλοι μου το βρίσκουν όλο αυτό άκρως παιδικό και ανεύθυνο. Κι μάλλον έχουν δίκιο, όλη αυτή η ενασχόληση με το biohacking είναι μη επικερδής και αντιπαραγωγική , όπως είναι και ένα μωρό. Άσκοπο μικροσκοπικό ον που πειραματίζεται με ότι βρει μπροστά του, σπαταλώντας το χρόνο το δικό του αλλά και όσων ασχολούνται μαζί του . Αλλά εμένα ξυπνάει ο Δαρβίνος μέσα μου και απαντάω στους φίλους μου οτι και η πρώτη γενιά αμφίβιων πρέπει να φαινόταν στην υπόλοιπη πανίδα του νερού σαν ένα ημί-τρελό παιδί που άφησε την υγρή γαλήνια σιγουριά του βυθού για να κάθεται όλη μερα να παρανοεί αραχτό στον γυμνό ήλιο  σνιφάροντας άκουσον άκουσον οξυγόνο!

 

Γι αυτό και έδωσε εγκέφαλο με τόσους υποδοχείς , για να τζογάρεις με την άνεση σου. Να έχεις άπειρες επιλογές.

Ο εγκέφαλος σου μπορεί να αλληλεπιδράσει απο το ζουμί ενός σκαθαριού(το γνωστό χάπι βιασμού) , μέχρι το σπανιότερο βοτάνι στην πιο μοναχική ορεινή κορυφή. Σου έχει δώσει υποδοχείς για  αλληλεπίδραση  με τα πάντα(ok σχεδον) . Αχάριστε. Και εσύ τι κάνεις;

Ερεθίζεις την αμυγδαλή σου με δόσεις καθημερινού μιντιακού φόβου και πρέζες υπερπληροφοριακης σύγχυσης, βλέπεις walking dead να αισθανθείς ευγνωμοσύνη που επιβιώνεις λες και εισαι στο 33.000 π.Χ. . ΌΤαν δεν είσαι hooked απο το κύκλωμα της βιο-επιβίωσης , αγκιστρώνεσαι απο το συμπαθητικό νευρικό σύστημα και πιέζεις συνεχώς τον εαυτό σου με προθεσμίες και άγχος για μερικές γερές δόσεις αδρεναλίνης. Εθίζεσαι τόσο στην αδρεναλίνη , που όταν κάθεσαι ήσυχος και αμέριμνος στην ησυχία του σπιτιού σου παθαίνεις κρίσεις απο το πουθενά , γιατί το σώμα σου είναι εθισμένο στο φόβο και την πίεση. Άλλωστε για τον εγκέφαλο είναι το ίδιο και το αυτό. Μια σκέψη που ανταποκρινεται στην πραγματικοτητα και μια σκεψη που ανήκει στη φαντασία. 


Εαν δεν ίσχυε αυτό , οι εφιάλτες θα ήταν αστείες ψεύτικες ιστοριούλες και όχι ο νο2 λόγος για να μουσκεύουμε σεντόνια και μαξιλάρια.

Τέλος πάντων κούρασα το ξέρω. Τελειώνει και η ενέργεια μου και δεν έχω μαζί μου φορτιστή. Εαν βρεθει μία φόρμουλα -νοοτροπικά; transcranial stimulator ; α αυξηθεί η νοημοσύνη των 10.000.000 επιστημόνων που διαθέτουμε έστω και κατά 1%, αμέσως είναι έχουν δημιουργηθει 100.000  επιστήμονες .

H κάμπια δεν μπορεί να φανταστεί την πεταλουδίσια ζωή. Η εξέλιξη έχει σχέδιο απλά είναι σε invisible mode.  S.M.I.2L.E.

bottom of page