Ο νους δεν είναι ενα δοχείο που πρέπει να γεμίσει, αλλά μια φλόγα που πρέπει να ανάψει
Γράφει ο Φοίβος Καλφόπουλος
Πριν αρκετές χιλιάδες χρόνια εμφανίστηκε στα πρωτεύοντα θηλαστικά που αυτοαποκαλούνται άνθρωποι το φαινόμενο της γλώσσας. Αυτή η μοναδική με όλη την έννοια της λέξης , ικανότητα , έμελλε να αλλάξει οριστικά τη μοίρα αλλά και την εμφάνιση αυτού του πλανήτη με τα πολιτισμικά κατασκευάσματα του ανθρώπου. Οτιδήποτε βλέπουμε μπροστά μας αποτελεί προϊόν της γλώσσας. Θα μπορούσε να ειπωθεί πως η γλώσσα συνιστά το στοιχείο που μας μετάλλαξε από πιόνια της εξέλιξης σε καθοριστικούς Παίκτες και Αρχιτέκτονες τ
Η εξέλιξη βασίζεται στη μεταφορά πληροφοριών από τη μία γενιά στην άλλη. Για εκατομμύρια χρόνια αυτή η διαδικασία περιοριζόταν στη μεταφορά της γενετικής πληροφορίας και μόνο. Η γλώσσα διευκόλυνε απίστευτα τη μεταφορά μη γενετικών πληροφοριών και άνοιξε ένα νέο δρόμο στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Η εμφάνιση της παρόλα αυτά αποτελεί ένα εξαιρετικά απαιτητικό αίνιγμα για τους απανταχού βιολόγους. Ποια ήταν η ώθηση για αυτή την απίστευτη μετάλλαξη που παραβιάζει τους παγιωμένους δαρβινικούς νόμους ;
Οι γλωσσολογικές μας ικανότητες δεν είναι κάτι έμφυτο. Δεν είναι πουθενά γραμμένο στο γονιδιακό μας χάρτη , το DNA. Με βάση την ανθρώπινη εξέλιξη είναι ένα σχετικό πρόσφατο απόκτημα. Ωστόσο δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως είναι ένα απαραίτητο στοιχείο της εξέλιξης. Όλα τα ζωικά είδη επέζησαν εκατομμύρια χρόνια χωρίς τη βοήθεια της γλώσσας. Και μην ξεχνάμε βέβαια πως δεν είμαστε σε αυτό το πλανήτη οι παλαιότεροι. Τα ερπετά υπάρχουν το πενταπλάσιο χρόνο από ότι εμείς. Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς πως η γλώσσα δημιουργήθηκε στη προσπάθεια του ανθρώπινου εγκέφαλου να αποκωδικοποιήσει τη φύση του κόσμου και να χωνεύσει καλύτερα τα φαινόμενα του , μια λειτουργία παρόμοια με αυτή του επικίνδυνου βακτηρίου Ε. Coli , το οποίο ζει συμβιωτικά στο στομάχι μας και μας βοηθάει να χωνεύουμε καλύτερα τη τροφή!
Οι λέξεις αποτελούν το βασικό δομικό υλικό της πραγματικότητας μας. Η επανάληψη συγκεκριμένων λέξεων στη καθημερινότητα είναι ικανή μέρα με τη μέρα να επηρεάζει ολοένα και περισσότερο τον εσωτερικό μας κόσμο. Σκεφτείτε κάθε μέρα ο εργοδότης σας ή το αγαπημένο σας πρόσωπο να σας χαρακτηρίζουν με πλήθος αρνητικών επιθέτων . ¨Όσο χοντρόπετσος κι αν είναι κάποιος θα αρχίσει να επηρεάζεται και οι λέξεις-έννοιες θα καταλαμβάνουν όλο και περισσότερο χώρο μέσα στο κεφάλι του. Υπό αυτό το πρίσμα βλέπουμε πως η γλώσσα μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ένας αερομεταφερόμενος ιός φτιαγμένος να γεμίζει το κενό ανάμεσα στα αυτιά μας και να διεκδικεί όλο και περισσότερο από τον ιδιωτικό χώρο μέσα στο κεφάλι μας. Επειδή λοιπόν είμαστε όντα μολυσμένα από το βακτήριο της γλώσσας και επειδή η γλώσσα διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό την αντίληψη μας για το κόσμο , κουβαλάμε μαζί μας το βάρος των λέξεων που χρησιμοποιούμε.
Γνωρίζουμε ότι οι λέξεις μπορεί να πονέσουν , να στοιχειώσουν ακόμα και να σκοτώσουν τους ανθρώπους γύρω μας αλλά η υπόθεση πηγαίνει ακόμα παραπέρα. Όλες μας οι λέξεις είναι το αντίστοιχο με τις υποβολές ενός υπνωτιστή.
Η πεποίθηση στη δημιουργική δύναμη των λέξεων και των εικόνων κατείχε κεντρική θέση στον Αιγυπτιακό πολιτισμό. Η γνώση τους αυτή είτε διαισθητική , εμπειρική η κληρονομημένη επιβεβαιώνεται μέρα τη μέρα όλο και πιο πολύ από τους ψυχολόγους και νευροφυσιολόγους 4000 χρόνια μετά .
Οι λέξεις ως εργαλείο δημιουργίας και καταστροφής
Το τελευταίο διάστημα μία μελέτη έκανε την εμφάνιση της στον υπερχώρο του διαδικτύου η οποία δίνει στο φαινόμενο της γλώσσας τρομακτικές διαστάσεις . Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε το Friedrich Schiller University Jena και δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση «Pain», οι λέξεις που αναφέρονται στον πόνο έχουν από μόνες τους την ικανότητα να προκαλέσουν την αίσθηση του πόνου, αφού όπως αποδείχθηκε, ο εγκέφαλος αντιδρά στις λέξεις έτσι όπως αντιδρά και στον σωματικό πόνο.
Στο άκουσμα λέξεων όπως «βασανίζω», «εξαντλώ», «μαστίζει», «σκορπίζει τρόμο» ενεργοποιούνται οι περιοχές εκείνες του εγκεφάλου που εκκινούν την διαδικασία ανταπόκρισης του οργανισμού στα ερεθίσματα αυτά. Γενικότερα η επανάληψη αρνητικά φορτισμένων λέξεων ακόμα και το συχνά επαναλαμβανόμενο όχι , έχουν σαν αποτέλεσμα τη διάσπαση συγκεκριμένων γονιδίων υπεύθυνων για τη παραγωγή νευροχημικών που μας προστατεύουν από το στρες. Έστω και μία εχθρική λέξη είναι ικανή να αυξήσει τη δραστηριότητα στη περιοχή αμύγδαλα , το κέντρο φόβου του εγκεφάλου , με αποτέλεσμα την έκκριση δεκάδων στροσογόνων ορμονών και νευροδιαβιβαστών
Αυτές οι χημικές ουσίες επηρεάζουν άμεσα την κανονική λειτουργία του οργανισμού , αποδυναμώνοντας τα κέντρα λήψεων αποφάσεων του εγκεφάλου , τη διαδικασία άρθρωσης της γλώσσας και την επικοινωνία. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος για τη γλωσσολογική επίθεση που εξαπολύουν κάθε μέρα τα δελτία ειδήσεων και οι ευυπόληπτοι δημοσιογράφοι τους.
Η ενημέρωση των τηλεοπτικών δελτίων δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία προσπάθεια επαναπρογραμματισμού του εγκεφάλου . Η φόρμουλα δοκιμασμένη και άκρως επιτυχημένη : ερεθίζεις με τις κατάλληλες λέξεις το υπεύθυνο τμήμα του εγκεφάλου για το φόβο ( αμύγδαλα) προκαλώντας έκκριση στρές.
Κρατώντας τα υποκείμενα σε μία μόνιμη κατάσταση άγχους , στρες και φόβου θέτεις σε πλήρη λειτουργία το πιο αρχέγονο κύκλωμα του νευρικού συστήματος αυτό της βιο-επιβίωσης, το οποίο φυσικά καταπιέζει όλες τις ανώτερες λειτουργίες. Αν και οι δημοσιογράφοι των τηλεοπτικών σταθμών τελειοποίησαν αρκετά τη διαδικασία τα εύσημα για αυτή την εξελικτιστική επιτυχία ανήκουν στους θρησκευτικούς φορείς του παρελθόντος. Κρατώντας το ποίμνιο φοβισμένο με αρνητικές στρεσογόνες λέξεις-έννοιες όπως αμαρτία και κόλαση ,αυτό παραμένει ελεγχόμενο και δεκτικό στην όποια πολυπόθητη σωτηρία του προσφέρεις .
Ενώ λοιπόν αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας ως χειριστές της γλώσσας , ακριβώς το αντίθετο φαίνεται να συμβαίνει . Η γλώσσα είναι ο εξουσιαστής μας , ένας τύραννος από τον οποίο η διαφυγή φαντάζει ακατόρθωτη. O κανόνας είναι απαραβίαστος: Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε επηρεάζει άμεσα τη νευρολογία του ακροατή. Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε όταν μιλάμε για τον εαυτό μας και στον εαυτό μας επιδρά φυσικά και στη δική μας νευρολογία.
Όλες οι ηχητικές πληροφορίες είτε μας μεταβιβάζονται ως ηχητικά κύματα είτε ως σωματίδια γρήγορα μετατρέπονται μέσα στον εγκέφαλο σε νευροδιαβιβαστές , ορμόνες , κολλοειδής συνάψεις . Υπό το πρίσμα αυτό κάθε λέξη είναι μία εν δυνάμει χημική ουσία στον οργανισμό του ακροατή.
Το ψυχοσωματικό δίκτυο
Υπάρχει στο καθένα ένα δίκτυο αλληλεπίδρασης μεταξύ εγκεφάλου και σώματος. Αυτό το ψυχοσωματικό δίκτυο είναι υπεύθυνο για την άμεση επιρροή των σκέψεων στο σώμα. Η πολυπλοκότητα του ανθρώπινου σώματος δυσκολεύει την ανάπτυξη αυτού του δικτύου μέσα σε λίγες γραμμές αλλά η διαδρομή είναι κάπως έτσι : Το λιμβικό κέντρο , η περιοχή του υποθάλαμου και της υπόφυσης κατέχουν σημαντικό ρόλο στην επικοινωνία μεταξύ εγκεφάλου και σώματος . Τα κύτταρα στον υποθάλαμο μετατρέπουν τις πιο ουσιώδης ηλεκτροχημικές νευρικές ωθήσεις σε ορμονικούς μοριακούς αγγελιοφόρους του ενδοκρινικού συστήματος. Αυτοί οι αγγελιοφόροι ταξιδεύουν μέσω του κυκλοφορικού συστήματος και επηρεάζουν τις διαδικασίες της έκφραση των γονιδίων και της δημιουργίας νέων πρωτεϊνών. Με λίγα λόγια υπάρχει ένας συνεχής διάλογος με το DNA μας , σκοπός κάθε συνειδητοποιημένου ατόμου είναι να τον κάνει όσο το δυνατόν πιο δημιουργικό.
Το άμεσο δίκτυο επικοινωνίας ελέγχει την αρτηριακή πίεση, τη θερμοκρασία του σώματος , τη ροή του αίματος , τη παραγωγή σάλιου και τη γαστρεντερική λειτουργία. Μπορεί επίσης να προκαλέσει άδειασμα της κύστης και σεξουαλικό οργασμό. Πόσοι από εσάς δεν έχετε ιδρώσει στο άκουσμα ενοχλητικών επιθέτων για τον εαυτό σας ;Ποιος δεν έχει νιώσει τη αρτηριακή πίεση του να ανεβαίνει κάθε φορά που νευριάζει Προσωπικά μπορώ να φέρω στο μυαλό μου ένα τέτοιο δείγμα ψυχοσωματικής μαγείας. Υπήρχε μία περίοδος στη ζωή μου που όταν ένιωθα τα χέρια μου βρώμικα (πάρα το γεγονός πως ίσως τα έχω πλύνει νωρίτερα) αυτομάτως σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος μου ακουμπούσαν τα χέρια μου εμφάνιζα εξανθήματα...
Η ύπαρξη αυτού του καναλιού αλληλεπίδρασης δίνει περισσότερη βαρύτητα στις απόκρυφες τεχνικές και διδασκαλίες. Τα εξωτερικά ερεθίσματα κατ αρχήν τυπώνονται μέσα μας βαθύτερα απ όσο πιστεύαμε παίζοντας σημαντικό ρόλο στη δομή του εγκεφάλου. Έχοντας ακόμα μεγαλύτερη γνώση για το πως λειτουργεί το ανθρώπινο βιορομπότ δίνεται η ευκαιρία να κρατήσουμε με μεγαλύτερη σιγουριά τα χαλινάρια του μυαλού μας και να πειραματιστούμε με περισσότερους τρόπους αλληλεπίδρασης.
Οι λέξεις του τελετουργικού ή τα διαλογιστικά μάντρα μετατρέπονται σε κλειδιά τα οποία ανοίγουν τις πόρτες του ανθρώπινου εσωτερικού χώρου. Άλλωστε τι είναι ένα τελετουργικό αν όχι μια επιδέξια σύνθεση ήχων και εικόνων με στόχο την Αλλαγή ; Όποιος έχει περιπλανηθεί έστω και λίγο στο χώρο της τελετουργικής μαγείας αντιλαμβάνεται από νωρίς ότι οι λέξεις χάνουν τη συμβατική χρήση τους και μετατρέπονται σε βέλη που βγάζει ο τελετουργός από τη φαρέτρα του στοχεύοντας τη συνειδησιακή αλλαγή.
Όπως μας πληροφορεί ο Israel Regardie μιλώντας για τη πανίσχυρη τεχνική της κεντρικής στήλης ( middle pillar) : << τα θεία Εβραϊκά ονόματα που βιμπράρονται μπορούν να θεωρηθούν ως νότες ή ως δονητικοί ρυθμοί των διαφόρων στρωμάτων συνειδητότητας. Στην εκτεταμένη μελέτη τους για τη κρυμμένη γνώση και την μυστική πλευρά της ανθρώπινης φύσης, οι αρχαίοι οι οποίοι ήταν εμπειρικοί επιστήμονες όπως οι ψυχολόγοι των ημερών μας, συσχέτισαν ορισμένους ήχους με ορισμένα σημεία του σώματος και επίσης με συγκεκριμένες μαγνητικές δυνάμεις και βαθμούς συνειδητότητας. Καμία θρησκευτική η μεταφυσική θεωρία δεν πρέπει να αποδοθεί σε αυτά τα ονόματα. >>
Όπως μας μεταφέρει λοιπόν ο Dr. Regardie , αυτοί οι αρχαίοι εμπειρικοί επιστήμονες είχαν συνειδητοποιήσει τις ισχυρές μεταμορφωτικές δυνάμεις που κρύβονται στη γλώσσα και σαν επίδοξοι μηχανικοί του ήχου και της ψυχής προσπαθούσαν να τις εκμεταλλευτούν στο έπακρο.
Επίλογος
Η γλώσσα είναι ίσως το δώρο του αρχετυπικού Προμηθέα στην ανθρωπότητα. Από τη στιγμή που το δώρο αυτό εισέβαλλε στον ανθρώπινο εγκέφαλο μεταμόρφωσε πλήρως εμάς αλλά και τον υπόλοιπο πλανήτη με την καθοριστική επιγενετική του δράση.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως από την εμφάνιση της γλώσσας , αυτού του πονηρού μεσολαβητή, χάσαμε την επαφή με την ουσιώδη όψη της πραγματικότητας. Δίκαιο και άδικο , αληθινό και ψεύτικο , σωστό και λάθος λέξεις που καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητας μας δεν είναι παρά θεμέλια χτισμένα στη μεταβαλλόμενη άμμο των λέξεων. Σκοπός του συνειδητοποιημένου ανθρώπου είναι να περιορίσει όσο το δυνατόν τις αρνητικές επιδράσεις των λέξεων και να προωθήσει τις ευεργετικές . Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η γλώσσα είναι κώδικας , και κάθε κώδικας έχει σύνθετες και πολλαπλές χρήσεις !
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε ως φλογερό εργαλείο δύναμης και δημιουργίας είτε ως δεσμευτική αλυσίδα που μας κρατά παγιδευμένους σε άσκοπες λούπες , παγωμένες έννοιες και νοητικά στεγανά. Το σίγουρο είναι ότι προκαλεί ποικίλες αντανακλάσεις στο καθρέφτη της προσωπικής πραγματικότητας και είναι στο χέρι μας να ορίσουμε ποιες θέλουμε να είναι αυτές
Μοιραστείτε το άρθρο !
Βιβλιογραφία
Bandler, R., (2008). Guide to Trance-Formations
Nowak , M., A., (2000). Evolutionary biology of language
Regudy, I., (1938). The middle pillar exercise
Rossi , E., (2004). The Deep Psychobiology of Psychotherapy: Towards a Quantum psychology of Mind-body Healing