Ο νους δεν είναι ενα δοχείο που πρέπει να γεμίσει, αλλά μια φλόγα που πρέπει να ανάψει
Γράφει ο Φοίβος Καλφόπουλος
Αποτελεί συνηθισμένο φαινόμενο σε όσους ασχολούνται με το ανεξήγητο και γενικώς με τα περίεργα φαινόμενα να βλέπουν παντού ανεξήγητα και μυστήρια φαινόμενα. Αναμενόμενο θα συμπλήρωνε ένας ψυχολόγος καθώς τα υποκείμενα αυτά υπακούνε στον αμείλικτο κανόνα της επιλεκτικής προσοχής ( ο όρος selective attention έχει καθιερωθεί στα Αγγλικά) βλέπουν παντού αυτό που έχουν στο μυαλό τους και αγνοούν όλες τις υπόλοιπες ομάδες πληροφοριών.
Όσοι δεν είναι εξοικειωμένοι λοιπόν με τα επιστημονικά τεκταινόμενα γύρω από το νερό θα αναρωτηθούν τι ανακάλυψε το νοσηρό μυαλό του και ανακατεύει το μυστήριο με κάτι τόσο καθημερινό , κάτι τόσο προσιτό και αθώο όπως είναι το νερό. Δεν ξέρω λοιπόν αν είμαι ακόμα ένα θύμα της επιλεκτικής προσοχής αλλά όπου κι αν γυρίσω το βλέμμα μου , όπου κι αν κατευθύνω τη σκέψη μου παντού συναντώ ανεξήγητα και μη κατανοητά φαινόμενα που με οδηγούν σε βαθύ προβληματισμό για τη δισυπόστατη φύση της έρευνας, γνωρίζουμε τόσα μα τόσα πολλά και ταυτόχρονα αγνοούμε και τόσα πολλά.
Σε κάθε γωνιά της Γης οι άνθρωποι ρίχνουνε νερό στο πρόσωπο τους λίγα δευτερόλεπτα έπειτα από την οδυνηρή διαδικασία της ανέγερσης από το μαλακό στρώμα του κρεβατιού τους. Αιώνες τώρα οι άνθρωποι μυούνται στην εκάστοτε θρησκεία παίρνοντας το βάπτισμα όχι του πυρρός αλλά του νερού. Πολλοί κατά τη διάρκεια της καθημερινής συνηθισμένης διαδικασίας του μπάνιου εξαγνίζουν τις αμαρτίες τους , διώχνουν μακριά τη κούραση , αποφορτίζουν την ένταση και αναζωογονούνται.
Ωραία και που είναι το παράξενο σε όλα αυτά μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος . Προς το παρών πουθενά αλλά ίσως στο τέλος του άρθρου τρυπώσουν στο μυαλό σας και κάποιες δεύτερες σκέψεις.
Oι μυστηριώδης ιδιότητες του
Ας δούμε τώρα λίγες σημαντικές πληροφορίες για αυτή την δημοφιλή χημική ένωση, η οποία συνιστά και το μισό και παραπάνω εαυτό μας. Το νερό αποτελεί το μοναδικό υγρό που η στερεή του μορφή είναι πιο ελαφριά από την υγρή. Το νερό φτάνει στη μέγιστη πυκνότητα του στους 4 βαθμούς Κελσίου ( 39.2F ) και κατά παράδοξο τρόπο διαστέλλεται όταν ψύχεται ακόμα περισσότερο έτσι που η στερεή μορφή του επιπλέει πάνω από τη ρευστή του κατάσταση.
Το νερό είναι η μόνη ουσία που υπάρχει και στις 3 καταστάσεις . Υγρή, στερεή και αέρια. Διαθέτει την υψηλότερη επιφανειακή αντίσταση από όλα τα υγρά. Συνιστά το ισχυρότερο διαλυτικό στη γη καθώς μπορεί να ενωθεί με σχεδόν οποιοδήποτε άλλο στοιχείο και έχει επίσης την ανεξήγητη δυνατότητα να αψηφά τη βαρύτητα και να αναρριχάται σε φλοιούς γιγαντιαίων δένδρων έναντι σε δεκάδες βαθμούς ατμοσφαιρικής πίεσης.
Από τα παραπάνω μπορούμε να καταλάβουμε πως δεν έχουμε σε καμία περίπτωση να κάνουμε με κάποιο συνηθισμένο χημικό στοιχείο αλλά με κάτι εντελώς ασυνήθιστο. Έχουμε εξοικειωθεί με την εικόνα του νερού ως κάτι απλό και καθημερινό παρόλα αυτά για την επιστήμη αποτελεί εξέχον πεδίο έρευνας και μυστηρίου σε βαθμό που κάποιοι ερευνητές το χαρακτηρίζουν ως το πιο αλλόκοτο πράγμα που υπάρχει σήμερα στο πλανήτη.
Ο γνωστός εσωτεριστής Φρανζ Μπαρντον στο αμίμητο έργο του << Μύηση στα ερμητικά >> γράφει για τις μαγικές ιδιότητες του νερού : το νερό παίζει έναν από τους σημαντικότερους ρόλους , όχι μόνο γιατί είναι απαραίτητο για τη προετοιμασία του φαγητού ,τη θρέψη, το πλύσιμο κ.ο.κ. αλλά και για την εσωτερική ανάπτυξη του ανθρώπου. Το στοιχείο του νερού μπορεί να αποτελέσει ένα καθοριστικό παράγοντα.
Όπως είδαμε και στο θεωρητικό μέρος το νερό κατέχει μαγνητικές ιδιότητες και είναι αυτό ακριβώς το γεγονός που θα εκμεταλλευτούμε για την ανάπτυξη των ικανοτήτων μας.
Θα εξετάσουμε το στοιχείο του νερού σαν συσσωρευτή , ιδίως στη στερεή μορφή του.
Όσο πιο παγωμένο είναι τόσο πιο ισχυρή η συσσωρευτική του δύναμη. Στη θερμοκρασία των 4 βαθμών πάνω από το μηδέν συναντάται η μέγιστη δεκτικότητα του στις εξωτερικές επιρροές. Εάν ανεβάσουμε τη θερμοκρασία του το νερό αρχίζει και χάνει τη δεκτικότητα του και στους 36 βαθμούς γίνεται τελείως ουδέτερο στο μαγνητισμό.
Αυτά έλεγε ο Φρανζ Μπαρντον από τη σκοπιά του εσωτερισμού κάπου στα μέσα του περασμένου αιώνα. Ας μεταφερθούμε τώρα από το δυσνόητο πεδίο του αποκρυφισμού στο σύγχρονο πεδίο της επιστήμης.
Ο Ιάπωνας επιστήμονας Dr. Μασαρου Εμοτο με τα περιβόητα πειράματα του επιχείρησε να αποδείξει ότι το νερό είναι μια ζωντανή οντότητα που ανταποκρίνεται συνειδητά όχι μόνο στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος του αλλά και στις ανθρώπινες σκέψεις!
Επιστρατεύοντας ένα προηγμένο τεχνολογικά όργανο, τον Αναλυτή Μαγνητικού Συντονισμού, ερευνά την κρυσταλλική μορφή του νερού και αποτυπώνει φωτογραφικά τις αλλαγές που επιφέρουν σ' αυτήν οι ποικίλες περιβαλλοντολογικές και ανθρώπινες επιδράσεις.
Οι συνεργάτες του Εμοτο του έστειλαν δείγματα νερού από διάφορα σημεία του πλανήτη - μολυσμένα ποτάμια και ιερές τοποθεσίες σε διάφορες πόλεις και βουνά . Το προσωπικό του τράβηξε πολλές φωτογραφίες από το κάθε δείγμα. Αν και οι διαφορετικοί κρύσταλλοι από το ίδιο δείγμα νερού διέφεραν μεταξύ τους με αυξητική τάση κάποιοι κρύσταλλοι έμοιαζαν μεταξύ τους.
Από τα δείγματα μη μολυσμένου προέκυπταν συμμετρικά εξάγωνα αλλά όταν ψύχονταν τα σταγονίδια από μολυσμένο νερό, οι φωτογραφίες έδειχναν ότι οι κρύσταλλοι δεν ήταν σε θέση να σχηματίσουν ολοκληρωμένα εξάγωνα.
Σε μεταγενέστερα πειράματα ο Εμοτο τοποθέτησε τα δείγματα ανάμεσα σε ηχεία και τα εξέθεσε σε διάφορες ηχογραφήσεις πριν παγώσει τα σταγονίδια. Όταν οι στίχοι της μουσικής γινόταν επιθετικοί με φράσεις όπως <<σε μισώ >> ή <<βλάκα >>το νερό όχι μόνο δεν μπόρεσε να σχηματίσει κανονικούς κρυστάλλους αλλά κάτω από το μικροσκόπιο η όψη του παρέπεμπε σε χάος. Από την άλλη πλευρά η έκθεση σε εξυψωτική μουσική όπως η συμφωνία αρ. 40 του Μότσαρτ σε σολ ελάσσονα και η συμφωνία Παστοράλε του Μπετόβεν είχαν ως αποτέλεσμα το σχηματισμό όμορφων , αρμονικών κρυστάλλων.
Κατόπιν διαφόρων ερευνών που έγιναν βρέθηκε ότι το νερό αντιτίθεται σε όλους τους γνωστούς φυσικούς νόμους, παρουσιάζοντας αστάθεια ακόμα και στις παραμικρές εξωτερικές επιδράσεις, μαγνητικές, ενεργειακές ,ακόμα στις ψυχικές και νοητικές. Το νερό χάρη στις πολυδομικές αλλαγές, είναι ικανό να συσσωρεύει μέσα την παραμικρή ενεργειακή αλλαγή που παράγεται από το περιβάλλον του, για να την χρησιμοποιήσει με την σειρά του επίσης, για άλλη μία από τις αλλαγές του. Είναι σαν να διαθέτει νευρικό σύστημα και να αντιδρά σε κάθε ερέθισμα.
Πέρα από την επιβεβαίωση των εσωτεριστών οι οποίοι υποστήριζαν αιώνες τώρα πως το νερό είναι μία οργανωμένη κατάσταση ύλης ικανή να συσσωρεύει και να μεταδίδει πληροφορίες το ζήτημα αποκτά ακόμα πιο ενδιαφέρουσες προεκτάσεις. Πρόκειται για την ιερή γεωμετρία όπως την έχουν ονομάσει ορισμένοι ερευνητές η οποία φαίνεται να διέπει κάθε τι οργανικό η μη σε αυτό το πλανήτη. Όπως είδαμε από τα πειράματα του Εμοτο η χημική σύσταση του νερού μπορεί να παραμένει η ίδια -H2 Ο -ωστόσο το νερό που η δομή των συστάδων του σχηματίζει γεωμετρικά σχήματα ( στη προκειμένη περίπτωση εξάγωνα) είναι ποιοτικότερο !
Εδώ κρύβεται ίσως και ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά του σύμπαντος και ναι ξέρω πόσο παράτολμη ακούγεται η φράση αυτή. Πρόκειται για το γεωμετρικό σχηματισμό της σπείρας που είναι καθοριστικός στο κόσμο που ζούμε και φαίνεται να διέπει από το πιο μικρό όστρακο , τους πρωτόγονους βλενομύκητες μέχρι τους τυφώνες και τους υπερμεγέθεις γαλαξίες.
Ο επιστήμονας Victor Schauberger ( 1885-1958) υπήρξε πρωτοπόρος στην έρευνα για το νερό. Παρατήρησε την αλληλεπίδραση του νερού με το δάσος που αποτυπώνεται στη ζωντάνια του δροσερού , γάργαρου νερού το οποίο κυλά σε ρυάκια που καλύπτονται απο δέντρα. Κατανόησε τη φύση και μετά να την αντιγράψεις συμβούλευε. Δίδασκε οτι το νερό είναι μία ζωντανή ρυθμική ουσία.
Η ποιότητα του νερού όταν περιορίζεται , είτε απο ένα φράγμα ,είτε απο ένα μπουκάλι και λιμνάζει και θερμαίνεται αρχίζει να επιδεινώνεται. Αντιθέτως στη δροσερή θερμοκρασία των 3.8 βαθμών Κελσίου βρίσκεται στη καλύτερη κατάσταση του. Τα ορμητικά ποτάμια διαθέτουν μηχανισμούς αυτοελέγχου που βοηθούν στην ομοιοστασία τους.
Οι μηχανισμοί αυτοί είναι κυρίως η οφιοειδής ροή τους που μέσω της περιστροφικής κίνησης επιτρέπεται στο νερό να διατηρεί τη ζωντάνια του. Σύμφωνα με τον Schauberger η περιστροφική κίνηση του νερού το τροφοδοτεί εκ νέου με ανεπαίσθητες ενέργειες.
Ο Schauberger σχεδίασε σωλήνες για τη μεταφορά του νερού στις πόλεις οι οποίοι θα ευνοούν τη κεντρομόλο ελικοειδή κίνηση του νερού , ωστόσο κάτι τέτοιο δεν εφαρμόστηκε ποτε.
Η περιστροφική οφιοειδής κίνηση των ποταμών λοιπόν συμβάλλει στη ζωντάνια των νερών. Αντίθετα το ακίνητο εμφιαλωμένο νερό παρόλο που χημικά είναι καθαρό είναι νεκρό σε σύγκριση με το τρεχούμενο νερό . Καθώς το νερό διαπερνά πόλεις μέσα στα αφύσικα όρια των μεταλλικών σωλήνων οι ενεργητικές του ταλαντώσεις αντικυματώνονται και ακυρώνεται η φυσική τάξη στη δομή του νερού. Πως το ξέρουμε ;
Ο Γερμανός μηχανικός Theodor Schwenk απο το Ινστιτούτο Επιστήμης Ροής εξέλιξε μια τεχνική φωτογράφησης της εσωτερικής δομής του νερού. Σε σταγόνες νερού που συνελέγησαν κοντά σε παρθένες πηγές αποκαλύφθηκε συμμετρικό σχέδιο ροζέτας ( σπειροειδής δηλαδή ). Από την άλλη η εσωτερική δομή από το κατεστραμμένο νερό της δημοτικής παροχής ήταν χαοτική καθώς χημικές ρυπαντικές ουσίες και ηλεκτρομαγνητική μόλυνση προκαλούν αταξία στη διάταξη των μορίων του νερού.
Ανακεφαλαιώνοντας
Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν το ζεστό στατικό νερό μπορεί να χαρακτηριστεί ως νεκρό ενώ το περιστρεφόμενο νερό στη δροσερή θερμοκρασία των 4 βαθμών κελσίου αποτελεί τη βέλτιστη κατάσταση που μπορεί να βρεθεί καθώς βρίσκεται στη πυκνότερη μορφή του. Το νερό διαθέτει ρευστούς χημικούς δεσμούς , οι οποίοι διαθέτουν μνήμη ικανή να αποθηκεύει και να μεταφέρει πληροφορίες. Εφόσον το νερό διαθέτει αυτή την ικανότητα μνήμης και αποτύπωσης των εξωτερικών ερεθισμάτων τότε οι συνέπειες είναι τρομακτικές.
Είναι άραγε το νερό το πιο ευαίσθητο μέσο καταγραφής και μετάδοση ανεπαίσθητων αντιδράσεων; Αν ναι, οι συνέπειες του γεγονότος αυτού για την υγεία μας και την υγεία του περιβάλλοντος είναι πολύ σημαντικές . Το γονιμοποιημένο ανθρώπινο ωάριο αποτελείται σε ποσοστό 95 τοις εκατό από νερό και το σώμα ενός ενήλικου ανθρώπου από 70 τοις εκατό νερό. Ο μηχανισμός σκέψης μας λειτουργεί εκτός των άλλων και με νερό.
Στο σημείο αυτό ας ξαναθυμηθούμε τα σοφά λόγια του Φρανζ Μπάρντον : << Τώρα ας ξαναδούμε τη μαγεία του νερού από τη πρακτική πλευρά του. Κάθε φορά που πλένετε τα χέρια σας , σκεφτείτε έντονα ότι με το πλύσιμο δεν αφαιρείται μόνο τα μικρόβια από το δέρμα σας αλλά επίσης και τις ακαθαρσίες του εσωτερικού σας κόσμου. Σκεφτείτε την αποτυχία , τη σύγχυση, τη δυσαρέσκεια, την αρρώστια να φεύγουν από πάνω σας και να μετατρέπονται σε νερό. Εάν μπορείτε λουστείτε ολόκληροι με νερό και νιώστε τις αδυναμίες σας να φεύγουν μαζί με το τρεχούμενο νερό που κυλά στο σώμα σας . Θα εκπλαγείτε από την επιτυχία αυτής της άσκησης έπειτα από σύντομο χρονικό διάστημα >>
Eπίλογος
Το νερό αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής. Στους περισσότερους αρχαίους λαούς είχε ιερή υπόσταση . Οι αρχαίοι έλληνες λάτρευαν τους ποταμούς ως θεότητες. Ο Ασκληπιός γιάτρευε με νερό ενώ η κόρη του η Υγεία έκανε προληπτικές θεραπείες με νερό. Στα αρχαία μυστήρια με νερό γινόταν η κάθαρση και γενικότερα επικρατούσε η τελετή του καθαρμού ο οποίος επιβαλλόταν πριν από τις σπονδές, την προσευχή, τη μύηση, την προσωπική αφιέρωση, τη χρησμοδότηση. Επίσης οι άνθρωποι που επισκέπτονταν κάποιο μαντείο η ναό έπιναν ιερό νερό. Η ιερότητα του φυσικά έχει χαθεί στις μέρες μας και οι θεραπευτικές του ιδιότητες αγνοούνται. Έχουμε φτάσει μάλιστα στο άλλο άκρο και μεταχειριζόμαστε τα ποτάμια , τις λίμνες και τις πηγές με απάθεια και σε ορισμένες περιπτώσεις με εκδικητικότητα.
Αν μη τι άλλο η όλη έρευνα γύρω από τις ιδιότητες του νερού αφορά κάτι το οποίο έχει άμεση και πρακτική εφαρμογή στη ζωή του καθένα μας. Ας εναρμονιστούμε λίγο περισσότερο με την αρχαία κοσμοθέαση που σέβεται και τιμά τη ζωογόνο δύναμη της φύσης και του νερού και τότε ίσως το ιερό ύδωρ σηκώσει για λίγο το πέπλο του και μας αποκαλύψει σε εμάς τους κοινούς θνητούς τα θεραπευτικά μυστικά του ...
Μοιραστείτε το άρθρο !