Το μυστήριο του R. Shaver και η θεωρία της κοίλης γης

To μυστήριο του R. Shaver και η κοίλη Γη

Ήταν ένα ήρεμο και φωτεινό πρωινό του έτους 1943, τότε που ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος βρίσκονταν στον απόγειό του. Κάπου στην πολύβουη πόλη της Νέας Υόρκης, ο Ray Palmer, ο συντάκτης του καταξιωμένου και θρυλικού πλέον περιοδικού επιστημονικής φαντασίας Amazing Stories, (1938-1949,) άνοιξε την ημερήσια αλληλογραφία του.

Ανάμεσα στις δεκάδες επιστολές των αναγνωστών του, εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν επίδοξοι συγγραφείς που εσώκλειαν δείγματα της δουλειάς τους, υπήρχε ένα πολυσέλιδο και πολύ παράξενο γράμμα με αποστολέα κάποιον Richard Shaver.

Ο συντάκτης της εν λόγω επιστολής ισχυριζόταν ότι ο ίδιος προσωπικά είχε ανακαλύψει ένα πολύ τρομακτικό μυστικό: Ότι στο πολύ μακρινό παρελθόν, στα χρόνια της αχανούς προϊστορίας, μια φυλή αρχαίων και πολύ εξελιγμένων όντων ζούσαν βαθιά μέσα στη Γη, κάτω από τα πόδια μας. Είχαν κατασκευάσει αχανείς πολιτείες από γυαλί και μέταλλο μέσα σε τεράστιες σπηλιές που βρίσκονταν δεκάδες χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους και οι οποίες συνδέονταν μεταξύ τους με ατελείωτες σήραγγες…Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Ξέρω μόνο ότι θυμάμαι τη Λεμουρία! Τη θυμάμαι με μια καθαρότητα που δέχομαι με την απόλυτη πίστη ενός φανατικού. Είμαι ένας απλός άνθρωπος, ένας μεταλλουργός…»

Αυτές ήταν οι λέξεις του Richard Shaver ο οποίος στην επιστολή του με τον τίτλο «Μια προειδοποίηση για τον άνθρωπο του μέλλοντος,» μέσα σε 10.000 λέξεις, περιέγραφε αυτό που ο Palmer θα μετέτρεπε σε ένα διήγημα 31.000 λέξεων με τον τίτλο «Θυμάμαι την Λεμουρία!» Το παραπάνω διήγημα εκδόθηκε για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 1945 και κατάφερε να αγγίξει κάποια πολύ ευαίσθητη χορδή που κρυβόταν στον υποσυνείδητο του Αμερικανικού αναγνωστικού κοινού γιατί οι πωλήσεις του Amazing Stories εκτοξεύτηκαν σε ύψη δυσθεώρητα: Μέσα σε λίγες μόλις μέρες το περιοδικό πούλησε 50.000 αντίτυπα!

Έτσι λοιπόν γεννήθηκε το μυστήριο του Shaver που μέχρι τις μέρες μας εξακολουθεί να ασκεί μια υπνωτιστική γοητεία στους αναζητητές του παράξενου και του εναλλακτικού, σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο ίδιος ο Ray Palmer, ο οποίος ήταν ένας πολύ έξυπνος και διορατικός άνθρωπος, διέκρινε αμέσως τις δυνατότητες ανάπτυξης και εκμετάλλευσης της παράξενης ιστορίας του Richard Shaver και από την πρώτη κιόλας στιγμή φρόντισε να ερεθίσει ακόμα περισσότερο την περιέργεια και τον ενθουσιασμό των αναγνωστών του, δηλώνοντας στο editorial εκείνου του εξαιρετικά ευπώλητου τεύχους ότι «Ίσως κρατάμε στα χέρια μας το κλειδί που θα μας ανοίξει τα μυστικά του παρελθόντος του ανθρώπου. Βοηθήστε μας να τα ξεκλειδώσουμε!»

Το μυστήριο του Shaver, όπως ξεδιπλώθηκε στα επόμενα τεύχη του Amazing Stories, αναφερόταν σε μια αρχέγονη ήπειρο την οποία ο Shaver (και ο Palmer που μετέτρεπε τις επιστολές του σε φαντασμαγορικά διηγήματα) αποκαλούσε «Λεμούρια» ή «Μου.» Ήταν μια μυθολογία της μακρινής προϊστορίας η οποία είχε ελάχιστη σχέση με τη συμβατική επιστήμη που περιγράφει δεινόσαυρους παγετώνες και μαλλιαρά μαμούθ. Οι άνθρωποι που κατοικούσαν την Λεμούρια ανήκαν σε μια έλλογη φυλή που είχε οικοδομήσει έναν εξαιρετικά ανεπτυγμένο τεχνολογικό πολιτισμό και είχε δημιουργήσει εκπληκτικά μηχανήματα τα οποία προέκτειναν τη ζωή στο διηνεκές και πολλαπλασίαζαν τις ηδονές του σώματος, κυρίως τις σεξουαλικές, πέρα από οτιδήποτε μπορούμε να φανταστούμε σήμερα.

Οι πανάρχαιοι εκείνοι «Λεμούριοι» αποφάσισαν κάποια στιγμή να προφυλαχτούν από τις τοξικές ακτίνες του γερασμένου ήλιου μας και έτσι εγκατέλειψαν την επιφάνεια της Γης. Έσκαψαν ένα περίπλοκο δίκτυο από υπόγειες σήραγγες και γιγαντιαίες σπηλιές μέσα στις οποίες μετέφεραν τον υπέροχο πολιτισμό τους. Ωστόσο, κάποια στιγμή υποχρεώθηκαν να εγκατέλειψαν τον πλανήτη μας ολοκληρωτικά και να δραπετεύσουν στο κοσμικό διάστημα προκειμένου ν’ αποικίσουν κάποιον πλανήτη που βρίσκεται στη άλλη άκρη του Γαλαξία μας και ο οποίος περιστρέφεται γύρω από ένα νεότερο και πιο υγιές άστρο. Δυστυχώς για μας, άφησαν πίσω τους κάποιους γενετικά κατασκευασμένους υπηρέτες, τους «Dero» (μια λέξη που αποτελεί σύντμηση της λέξης «Abandonero») οι οποίοι έχουν επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας.

Αυτοί οι υποχθόνιοι «Deros» εκφυλίστηκαν με το πέρασμα των χιλιετιών και μετατράπηκαν σε μια φυλή διεστραμμένων νάνων που είναι σχεδόν ηλίθιοι και εθισμένοι στις σεξουαλικές ηδονές που τους προσφέρουν οι αθάνατες «διεγερτικές» μηχανές των πρώην αφεντικών τους. Επίσης, έχουν εθιστεί σε κάθε είδους σαδιστικές απολαύσεις, κυρίως σε αυτές που έχουν να κάνουν με τον συστηματικό βασανισμό αθώων πλασμάτων. Απολαμβάνουν ιδιαίτερα την κακοποίηση των ανυποψίαστων ανθρώπων που ζουν στην επιφάνεια της γης οι οποίοι υποφέρουν από πολέμους και επιδημίες, παράξενα ατυχήματα και φυσικές ή άλλες καταστροφές καθώς και από εκρήξεις μαζικής παράνοιας. Όλα αυτά τα φριχτά γεγονότα αποτελούν κατορθώματα των «Deros,» οι οποίοι μας βομβαρδίζουν με νοητικές και κάθε είδους άλλες θανατηφόρες ακτινοβολίες και μετά παρακολουθούν χαιρέκακα τα αποτελέσματα των ενεργειών τους…

Ο Shaver παρουσίασε την μυθολογία του μ’ έναν τρόπο που δεν ήταν μεθοδικός. Απλά σχηματοποιείτο σταδιακά μέσα από μια αλυσίδα υποθετικών αφηγήσεων που συνδέονταν θεματικά αλλά ήταν ανεξάρτητες η μια προς την άλλη. Πολλές φορές μάλιστα έπεφτε σε αντιφάσεις. Ο Shaver ισχυρίζονταν ωστόσο ότι έλεγε πάντα την αλήθεια αλλά ότι οι αφηγήσεις του ήταν δομημένες κατά τρόπο τέτοιο ώστε να κρατάνε το ενδιαφέρον του αναγνώστη ζωντανό.

Οι «Deros» λοιπόν είναι παράφρονες σαδιστικοί νάνοι οι οποίοι γνωρίζουν πώς να χειρίζονται κάποια άφθαρτα και πανίσχυρα μηχανήματα. Απολαμβάνουν τον βασανισμό της ανθρώπινης φυλής εφευρίσκοντας όλο και περισσότερους τρόπους για να καταστρέφουν τις ζωές μας και να τυραννάνε τα μυαλά μας. Ακόμα χειρότερα, απαγάγουν ανθρώπους και τους τρώνε. Σύμφωνα με τον Shaver χιλιάδες άνθρωποι απάγονται συστηματικά κάθε χρόνο από την επιφάνεια της γης και καταβροχθίζονται από εκείνα τα τέρατα του υπεδάφους.

Ποιος ήταν όμως εκείνος ο παράξενος Richard Shaver που είχε καταφέρει να εξάψει τόσο πολύ το ενδιαφέρον του Αμερικανικού κοινού με τις καταπληκτικές αφηγήσεις του;

Ο Ray Palmer, όταν έλαβε εκείνο το πρώτο γράμμα, αποφάσισε, προτού συνεχίσει την συνεργασία του με τον Shaver, να του αποσπάσει περισσότερες πληροφορίες. Για παράδειγμα, είχε και ο ίδιος ο Shaver βρεθεί σ’ εκείνον τον τρομακτικό υπόκοσμο;

Είχε αντιμετωπίσει και ο ίδιος τους θανατηφόρους και ψυχωτικούς «Deros;» Αν όχι, από πού αντλούσε τις αλλόκοτες γνώσεις του;

Ξεκαθάριζε ορισμένα σκοτεινά σημεία του πρώτου διηγήματος και δήλωνε ότι ο Shaver είχε υπάρξει όμηρος των «Deros» για κάποια χρόνια, έως ότου κατάφερε να δραπετεύσει πριν καταλήξει και αυτός στο τραπέζι τους. Τα δεκάδες χιλιάδες γράμματα των ενθουσιασμένων αναγνωστών που πλημμύρισαν για δεύτερη φορά το γραφείο του τον βρήκαν εντελώς απροετοίμαστο. «Θέλουμε κι άλλο.»

Αυτή ήταν η εντολή του αχόρταγου αναγνωστικού κοινού και ο Palmer δεν άργησε να το ικανοποιήσει με ακόμα περισσότερα διηγήματα και συγκλονιστικές αφηγήσεις για τα μυστικά του γήινου υπεδάφους. Η συζήτηση πάνω στο θέμα του Shaver συνεχίστηκε για δεκαετίες. Όλο και όλο και περισσότεροι άνθρωποι άρχισαν να βγαίνουν από την αφάνεια και να ισχυρίζονται ότι είχαν και εκείνοι βρεθεί αντιμέτωποι με τους «Deros» στον φρικαλέο υπόγειο κόσμο τους, ότι είχαν συναντήσει εκείνα τα μικρόσωμα ανθρωποειδή μέσα σε σπήλαια ή ότι είχαν απαχθεί μέσα από τα ίδια τους τα σπίτια, ακόμα και στην καρδιά μεγαλουπόλεων όπως είναι η ίδια η Νέα Υόρκη!

Σήμερα ωστόσο, η όλη ιστορία αντιμετωπίζεται από την πλειοψηφία των μελετητών της ως τίποτα περισσότερο από μια περίτεχνη φάρσα, η οποία ξεκίνησε από τον Shaver ο οποίος ήταν ξεκάθαρα ψυχωtικός, και αναπτύχθηκε από τον Palmer ο οποίος δεν δίστασε να την εκμεταλλευτεί στο έπακρο για να αυξήσει την κυκλοφορία του περιοδικού του.

Υπάρχει ωστόσο μια δεύτερη βαθύτερη διάσταση πίσω από το εκδοτικό εκείνο φαινόμενο. Γνωρίζουμε για παράδειγμα ότι ο Ray Palmer, ο οποίος γεννήθηκε το 1910, πέρασε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια. Στην ηλικία των επτά ετών υπέστη ένα πολύ άσχημο τροχαίο ατύχημα που τσάκισε την σπονδυλική του στήλη και σταμάτησε την φυσιολογική σωματική του ανάπτυξη με αποτέλεσμα να μετατραπεί σ’ έναν καμπούρη νάνο ο οποίος υπέφερε από αναρίθμητα προβλήματα υγείας για ολόκληρη την υπόλοιπη ζωή του.

Ο νεαρός Palmer εκτός από την τρομερή σωματική ταλαιπωρία του έπρεπε να αντιμετωπίσει και βάρβαρους-ακόμα και σωματικούς-εξευτελισμούς από τους συνομηλίκους του αλλά και από αρκετούς αδαείς ενηλίκους. Επέλεξε λοιπόν να καταφύγει στους πολύχρωμους κόσμους της φουτουριστικής φαντασίας. Μέσα στη μοναχική ατμόσφαιρα της κρεβατοκάμαράς του, έθαψε το κεφάλι του μέσα στις σελίδες των περιοδικών επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του 1920-1930.

Στα τελευταία χρόνια της εφηβείας του, άρχισε να απασχολείται ως συνεργάτης στη σύνταξη ενός περιοδικού με τον τίτλο «Ο κομήτης» το οποίο έτυχε μεγάλης αποδοχής από την μεσαία τάξη της εποχής που αρέσκονταν στο να οραματίζεται ένα φαντασμαγορικό μέλλον με διαστημόπλοια και εξωτικούς πλανήτες. Αλλά το πιο σημαντικό γεγονός στη ζωή του Palmer συνέβη το 1938. Ο Ziff-Davis, ο εκδότης του περιοδικού Amazing Stories, μόλις είχε μεταφέρει την έδρα της επιχείρησης του στην Νέα Υόρκη από το Σικάγο. Επειδή ο Palmer δεν ζούσε μακριά, και επειδή ο Ziff-Davis γνώριζε το περιοδικό του, του έκανε μια προσφορά που ο Palmer δεν υπήρχε περίπτωση να απορρίψει. Μια θέση πλήρους απασχόλησης ως συντάκτης του Amazing Stories.

Όταν διάβασε για πρώτη φορά την πρώτη επιστολή του Shaver o οποίος περιέγραφε τους υποχθόνιους «Deroς» ως «Ντυμένους με βρωμιά και κουρέλια και οπλισμένους σε όλο τους το σώμα με όπλα, τα μαλλιά τους μακριά και βρώμικα…ήταν τα πιο παράξενα και τα πιο αηδιαστικά πλάσματα που είχα δει ποτέ στη ζωή μου. Ήταν νάνοι, κάποιοι με λευκά μαλλιά, ποιος ξέρει από ποια τρύπα των ατελείωτων σπηλαίων του κόσμου τους…» μόνο να φανταστούμε μπορούμε τα συναισθήματα του. Ο Palmer, ο οποίος ήταν ένας πραγματικός νάνος, είχε τόσο παράξενη εμφάνιση ώστε να τον σταματάνε στη μέση του δρόμου έκπληκτα παιδιά στα οποία έλεγε πολλές φορές ότι είχε έρθει από τον πλανήτη Άρη.

Ήταν ωστόσο και ένας άνθρωπος ο οποίος πίστευε ακράδαντα στη δύναμη του πνεύματος πάνω στην ύλη: «Είσαι νέγρος,» έγραψε χρόνια αργότερα σ’ έναν πικραμένο Αφροαμερικανό αναγνώστη του, «και έτσι αντιμετωπίζεις πολλά εμπόδια ως προς την επιδίωξη της ευτυχίας και της ελευθερίας. Εγώ είμαι ένας σακάτης και αναγκάστηκα να ανταγωνιστώ αρτιμελείς ανθρώπους για μια ολόκληρη ζωή που με κοιτούσαν υποτιμητικά επειδή είμαι νάνος και καμπούρης. Έχω δεχτεί ακόμα και γρονθοκοπήματα από αυτούς…ξέχασε τους μυς σου και χρησιμοποίησε το μυαλό σου. Είναι το ίδιο καλό με το δικό μου και μπορεί να σου προσφέρει οτιδήποτε ποθείς…θέλεις να σου πω ένα μυστικό;

Είμαι ένας πικρόχολος άνθρωπος όχι μόνο γιατί είναι «άδικο» ένας άνθρωπος να νιώσει τόσο πόνο στη ζωή του. Αλλά έχω και την περηφάνια μου και νομίζω ότι μπορώ να αντέξω πολύ περισσότερα από κάθε άλλο άνθρωπο σε αυτή τη Γη!»

Όταν ήταν 20 ετών, η τραυματισμένη σπονδυλική του στήλη μολύνθηκε από μια μορφή φυματίωσης και άρχισε να αποσυντίθεται. Στο σανατόριο όπου πήγε οι γιατροί του είπαν ότι του είχαν απομείνει 6 μήνες ζωής. Η απάντηση που τους έδωσε ήταν «δεν θα πεθάνω!» και κάνοντας μια εκπληκτική ανάρρωση, με τη δύναμη της θέλησής του, η σπονδυλική του στήλη γιατρεύτηκε και έφυγε όρθιος από το σανατόριο, έστω και καμπούρης.

Ο Shaver αντίθετα, παρά την περίπλοκη μυθολογία που εφηύρε, ήταν άθεος και δεν πίστευε στη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος.

Για τον Shaver η αθανασία δεν ήταν λειτουργία της ψυχής αλλά το βιολογικό αποτέλεσμα της ανεπτυγμένης τεχνολογίας αρχαίων φυλών. Ωστόσο, εξαιτίας ίσως και της ασταθούς διανοητικής του κατάστασης, καθώς και της εποχής που έζησε-ανάμεσα σε δύο παγκόσμιους πολέμους- είχε πλήρη επίγνωση για την ύπαρξη της επίγειας κόλασης που μπορεί να δημιουργήσει ένα άρρωστο αν και ιδιοφυές μυαλό, γεγονός που βρήκε μεγάλη ανταπόκριση στο συλλογικό ασυνείδητο του Αμερικανικού έθνους.

Σήμερα, η θέση του Palmer ως αρχισυντάκτη του Amazing Stories έχει μείνει στην ιστορία για δύο κυρίως λόγους:

α) Γιατί αγόρασε και δημοσίευσε το πρώτο επαγγελματικό διήγημα του Ισαάκ Ασίμωφ, το οποίο είχε τον τίτλο Marooned off Vesta, και

β) γιατί ήταν ο κατεξοχήν υπεύθυνος για το μυστήριο του Shaver.

O Richard Shaver

Kλείνοντας

Ωστόσο, κατά πόσο η ιστορία του Shaver ανήκει στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας ή βασίζεται σε αληθινά δεδομένα, είναι ένα ζήτημα το οποίο ακόμα και σήμερα δεν έχει απαντηθεί με σαφήνεια ενώ φαίνεται να ξυπνάει μια παράξενη ανταπόκριση στα βάθη του ανθρώπινου ψυχισμού. Εξάλλου, η αντίληψη ότι αχανείς υπόγειοι κόσμοι κρύβονται στα έγκατα της Γης απαντάται σε όλους τους πολιτισμούς της ανθρωπότητας και έχει ρίζες που χώνονται βαθιά μέσα σε όλες τις γνωστές μυθολογίες.

Τα Τάρταρα και ο Άδης των Αρχαίων Ελλήνων, ο μεταθανάτιος κόσμος των αρχαίων Αιγυπτίων όπου βασιλεύει ο αθάνατος Όσιρης, ο Σκανδιναβικός Κάτω Κόσμος του Svartalfheim με τους νάνους και τα ξωτικά του, η κόλαση των χριστιανών που μοιάζει πολύ με τις αντίστοιχες πεποιθήσεις των αρχαίων Κινέζων, o Ιουδαϊκός Sheol, οι μετέπειτα θεωρίες της Κούφιας Γης τις οποίες ενστερνίστηκε και ο αστρονόμος Edmond Halley, οι πεποιθήσεις της Ναζιστικής Εταιρείας της Θούλης, σχηματίζουν ένα αλλόκοτο νήμα που φαίνεται να διατρέχει ολόκληρη την ιστορία του ανθρώπου.

Ακόμα και στις μέρες μας, η ιδέα ότι κάτω από τα πόδια μας κρύβονται πελώριοι και κατοικημένοι υπόγειοι κόσμοι εξακολουθεί να αναδύεται περιοδικά ως αστικός μύθος καθώς και σε περιπέτειες φαντασίας ενώ βρίσκει απήχηση και στο χώρο της ψευδοεπιστήμης και της συνομωσιολογίας.

Υποτίθεται ότι υπάρχουν ολόκληρες φυλές που κατοικούν στα έγκατα της γης και υπόγειες πολιτείες. Συχνά αυτοί οι υπόγειοι κάτοικοι είναι τεχνολογικά πιο ανεπτυγμένοι από μας και ίσως από εκεί να προέρχονται και οι ιπτάμενοι δίσκοι. Ωστόσο, για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, ποιος μπορεί πραγματικά να μας διαβεβαιώσει ότι δεν υπάρχουν κάποιες τρομακτικές οντότητες που κρύβονται ακόμα και σήμερα μέσα στα έγκατα της Γης;

Who is Who

Ο Έρικ Σμυρναίος είναι κατά το ήμισυ Έλληνας και κατά το ήμισυ Φιλανδός, και γεννήθηκε στην Αγγλία το 1970, όπου και σπούδασε Νομικά. Από το 1993 ζει και εργάζεται στην Ελλάδα όπου, στον ελεύθερο χρόνο του, αρέσκεται να γράφει διηγήματα και μυθιστορήματα που κινούνται στο χώρο του φανταστικού. Παρά το ότι η μητρική του γλώσσα δεν είναι τα ελληνικά, τα έργα του είναι γραμμένα σε αυτή τη γλώσσα, την οποία ο ίδιος θεωρεί “την τελειοτέρα όλων των γλωσσών”. Κατά τα άλλα, του αρέσει ο κινηματογράφος φαντασίας, με ιδιαίτερη προτίμηση στο είδος του μεταφυσικού θρίλερ και της επιστημονικής φαντασίας, το διάβασμα, οι πεζοπορίες στα συναρπαστικά ελληνικά βουνά και η εξερεύνηση μυστηριακών τόπων, κατά προτίμηση κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Φιλοδοξεί μια μέρα να πατήσει το πόδι του στον πλανήτη Άρη, αν κι έχει αποδεχτεί πλέον το γεγονός ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι μάλλον απίθανο. Τα τρία βιβλία του Συγγραφέα : α) Η Κυρά Της Πόλης β) Δεσμοί Αίματος γ) Η Εκδίκηση της Κασσάνδρας.

Επιστροφή

Μοιραστείτε το άρθρο !