Ο νους δεν είναι ενα δοχείο που πρέπει να γεμίσει, αλλά μια φλόγα που πρέπει να ανάψει
Τι είναι και τι δεν είναι σατανισμός
Tο θέμα του Σατανισμού είναι κυριολεκτικά μεγάλο και λεπτό, γι’ αυτό και δεν μπορεί να αποσαφηνισθεί μέσα από μια μόνο ανάρτηση.
Ο Σατανισμός είναι ένα μαγικό-φιλοσοφικό παρακλάδι της Αριστερής Ατραπού (Left Hand Path) με χιλιάδες οπαδούς σε όλο τον κόσμο. Βασικό του στοιχείο είναι η λατρεία του Αντιθέτου, ενώ μέρος του είναι αναγνωρισμένο από την αμερικανική κυβέρνηση ως κανονική θρησκεία.
Για τέτοια πολωμένα θέματα όπως αυτό του σατανισμού καλό είναι να εμπιστεύεσαι εγκυκλοπεδικά site όπως η wikipedia..
Τι Είναι το Left Hand Path;
Πρόκειται για ένα αρχαίο Ινδουιστικό-Ταντρικό ασκητικό μονοπάτι μαγικής εσωστρέφειας και ενδυνάμωσης του Εγώ που ως αποτέλεσμα έχει την εναρμόνιση του εξωτερικού ή αντικειμενικού κόσμου στη θέληση του υποκειμενικού σύμπαντος του μάγου. Ή πιο απλά: τη μεταμόρφωση του ατόμου σε μια αθάνατη μοναδικότητα ή θεό!
Όταν στις αρχές του περασμένου αιώνα, μεγάλα δυτικά εσωτερικά κινήματα όπως η Θεοσοφία γνώρισαν τις μεθόδους του Αριστερού Μονοπατιού, δαιμονοποίησαν μέρος της φιλοσοφίας του, κάνοντας έτσι πολλούς νεώτερους σατανιστές να υιοθετήσουν κομμάτια από τις τεχνικές και τους σκοπούς του Left Hand Path με σκοπό να εμπλουτίσουν την κοσμολογία τους με αρχαία και σεβάσμια συστήματα. Κάπως έτσι προέκυψε η τεράστια παρεξήγηση πως Σατανισμός και Αριστερή Ατραπός ταυτίζονται!
Πότε Εμφανίζεται ο Σατανισμός;
Σατανιστές –αλλά όχι με την σύγχρονη/δυτική έννοια– είναι η Κουρδική φυλή των Yezidi, που από τον 12ο αιώνα περίπου έως σήμερα, λατρεύει το παγόνι Melek Taus σαν σύμβολο του έκπτωτου αγγέλου.
Στην χριστιανική Ευρώπη δεν υπήρξε ποτέ ανάλογο οργανωμένο κίνημα, παρά μεμονωμένα (αμφιλεγόμενα πλέων) περιστατικά δαιμονολατρίας που κυνηγήθηκαν από την Ιερά Εξέταση.
Το ρεύμα για την λατρεία του Αντιθέτου, αρχίζει να διαμορφώνεται ουσιαστικά σε Γαλλία και Αγγλία την εποχή του Διαφωτισμού εξαιτίας του αντιεκκλησιαστικού πνεύματος της εποχής.
Ο Σατανισμός έτσι όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, εμφανίζεται ουσιαστικά το 1966.
Tι Συμβολίζει η Σατανική Πεντάκτινος;
Η χρήση της πεντάκτινου (με την μια κορυφή ψηλά) ξεκινάει περίπου το 4000 π.Χ. στις περιοχές του Τίγρη και Ευφράτη. Αυτή η εκδοχή του συμβόλου παριστά τον τέλειο άνθρωπο, την ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Παρόλ’ αυτά, το ίδιο σύμβολο από τον αρχαίο ακόμη κόσμο, εμφανίζεται και με την αντεστραμμένη όψη (δυο κορυφές επάνω).
Σε ορισμένα θρακικά νομίσματα του 4ου αιώνα π.Χ. βρίσκουμε ανάποδες πεντάλφες. Σε σφραγίδα τυπογράφου από τη Βενετία του 1530, απεικονίζεται μια αντεστραμμένη πεντάκτινος που περιβάλλεται από τη λέξη ΥΓΕΙΑ αλλά και την επιγραφή Symbolum Sanitatis που σημαίνει Σύμβολο Υγείας.
Κατά τον 16ο αιώνα όμως, η αντιστροφή της πεντάκτικου αποκτά αρνητική σημασία η οποία «θεσμοποιείτε» πολύ αργότερα στα μέσα του 20ου αιώνα.
Σήμερα η αντιστροφή της πεντάκτινου περιγράφει την αντιστροφή της φύσης του ανθρώπου και ως έτσι, σχετίζεται με την εωσφορική τάση προς την αποστροφή του Θείου Λόγου και την Άρνηση.
Περισσότερα για το σύμβολο της πεντάλφα και τις γεωμετρικές εκδηλώσεις του μέσα στη φύση μπορείς να διαβάσεις σε σχετικό άρθρο του brainchange εδώ
Τι Είναι η Εκκλησία του Σατανά;
Η Εκκλησία του Σατανά ιδρύθηκε το 1966 στην Αμερική από τον Anton Szandor LaVey ο οποίος θέσπισε ένα νομικά αναγνωρισμένο, οργανωμένο κίνημα αθεϊστικού ουμανισμού. Για την Ε.τ.Σ. ο Σατανάς δεν είναι μια οντότητα αλλά ένα σύμβολο του Εγώ και της εναντίωσης. Αντίστοιχα ανύπαρκτος είναι και ο Θεός των χριστιανών.
Υπάρχουν Άλλες Σχολές Σατανισμού;
Ο Σατανισμός διακρίνεται σε δυο μεγάλες «σχολές»: τον Εκκοσμικευμένο ή Συμβολικό και τον Παραδοσιακό ή Θεϊστικό Σατανισμό.
Στην πρώτη υπάγεται η Ε.τ.Σ. ενώ στην δεύτερη υπάρχει μια στρατιά από συγκριτικές ομάδες (όπως το Joy of Satan) αλλά και πιο ορθόδοξες σαν το Τάγμα των Εννέα Γωνιών ή το Cathedral of the Black Goat.
Τέλος, υπάρχει και μια τρίτη μορφή Σατανισμού (Pop Satanism ή Rebel Satanism) που βρίσκει έκφραση μέσα από ολιγάριθμες ανεξάρτητες ομάδες που με πρόσχημα κάποιο αυθαίρετο δαιμονολογικό αποκρυφισμό, βιαιοπραγούν συνήθως σωματικά, σεξουαλικά και διανοητικά απέναντι στα μέλη και τα θύματά τους.
Οι κύκλοι αυτοί διακρίνονται για τα τυφλά αντιχριστιανικά τους συναισθήματα, ενώ ο Σατανισμός τους αποκηρύσσει κάθε στοιχείο πνευματικότητας για να επικεντρωθεί σε μια ψυχρή λαγνεία για τη σάρκα, την τυφλή προάσπιση του ηθικού κακού, τη μισανθρωπία, το blood magic και την εξουσία στις συνειδήσεις των άλλων – είναι αυτή η εκδοχή που με περίσσιο ενθουσιασμό προβάλει ο κινηματογράφος και τα M.M.E.
Τι Συμβαίνει στην Ελλάδα;
Ο Σατανισμός υφίσταται και στη χώρα μας μέσω ελληνόφωνων διαδικτυακών forum, ή άλλων ιστοσελίδων, μέσω μικρών ομάδων από αυτοχρισμένους «σατανιστές», και φυσικά υπάρχουν τα λιγοστά ανώνυμα μέλη αληθινών ταγμάτων που οι έδρες τους είναι στο εξωτερικό.
Αντίθετα λοιπόν με τις εξελίξεις στον αγγλοσαξονικό κόσμο, στην Ελλάδα ο Σατανισμός ήταν και παραμένει στο περιθώριο της εγχώριας αποκρυφιστικής σκηνής. Επανδρώνεται συνήθως από νεαρά άτομα που στα πλαίσια της παν-κοινωνικής τους επανάστασης ακολουθούν τη φιλοσοφία της αντινομίας που πρεσβεύει η Αριστερή Ατραπός και εντυπωσιάζονται από τη φανφάρικη ακρότητα και την ψευδαίσθηση της δύναμης που επιδεικνύουν τα σύμβολα των μαύρων ταγμάτων.
Πόσο Επικίνδυνος είναι ο Σατανισμός;
Οποιοδήποτε εργαλείο στα ακατάλληλα χέρια μπορεί να γίνει επικίνδυνο. Στην περίπτωση του Σατανισμού τώρα, όταν το εργαλείο είναι μια μείξη ακτιβιστικού αρειανισμού (και εδώ το άρειος φέρει αποκλειστικά την έννοια αυτού που θεωρεί τον εαυτό του καλύτερο) με αυθαίρετη άσκηση των αρχών της Αριστερής Ατραπού, μπορεί να πλανέψει έναν αδύναμο νου οδηγώντας τον σε παθολογική εγωπάθεια και μια άκρως πλασματική αντίληψη υπέρβασης.
Αυτό ως αποτέλεσμα μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικό αποπροσανατολισμό, ξεσπάσματα αυτοκαταστροφής, μέχρι ακόμη και τρέλα!
Έγκειται όμως στην κρίση και την ιδιοσυγκρασία του καθενός ο βαθμός επίδρασης.
Αρκεί βέβαια η ελεύθερη βούληση του ατόμου να μην προσβάλλεται από περίεργες μεθόδους ελέγχου ή κάποια αφανή εξωτερική δύναμη…
Πηγή : Aπο το αξιόλογο blog του συγγραφέα και ερευνητή Γιώργου Ιωαννίδη Αpophenia