Ο νους δεν είναι ενα δοχείο που πρέπει να γεμίσει, αλλά μια φλόγα που πρέπει να ανάψει
Monte Verità : Η γέννηση των hippies και η ελιτ του πνεύματος
Οι περισσότεροι τοποθετούν τους σπόρους του κινήματος των hippies στη δεκαετία των 50ς με την άνθιση της ανατρεπτικής συγγραφικής γενιάς των beatnicks..
Μπιτ (beat) είναι η ήττα, η πτώση, η απαξίωση..
Το μπιτ έγινε ο καθρέπτης μιας γενιάς ψυχικά κουρασμένης που γύρισε την πλάτη στην αποτυχημένη και τόσο ψεύτικη κοινωνία, για να αναζητήσει την αληθινή ζωή εκεί που γεννιέται και αναπνέει, στη φύση, στην πνευματικότητα, στο ανοιχτό και απρόσμενο, στην ελευθερία. Οι σπόροι των beatnicks θα βλάστιζαν την ερχόμενη δεκαετία με το μαζικό παγκόσμιο κίνημα των hippies.
Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Οι Γερμανοί του 1900 ήταν αυτοί που γέννησαν το κίνημα των hippies.
Τι κι αν 32 χρόνια μετά , θα ψήφιζαν Χίτλερ στις κάλπες , στο ξεκίνημα του καινούριου αιώνα είχε δημιουργηθεί το κίνημα του Lebensreform ( life reform ) , ένα κοινωνικό κίνημα που άνθισε και στη γειτονική Ελβετία , το οποίο πρέσβευε την άρνηση του καταναλωτισμού , την άρνηση της λατρείας του χρήματος και την επιστροφή στο φυσικό τρόπο ζωής , δίνοντας έμφαση στη χορτοφαγική διατροφή και ωμοφαγία , στη σεξουαλική απελευθέρωση και στις εναλλακτικές θεραπείες με σαφή κατεύθυνση εναντίον οποιοδήποτε σύμβολο του καταναλωτισμού όπως το αλκοόλ , τα τσιγάρα , τα σύγχρονα φάρμακα καθώς και τα εμβόλια.
Σας θυμίζουν κάτι απο τις μέρες μας τα τελευταία ;
Φαίνεται λοιπόν πως οι άνθρωποι και οι κοινωνίες κάνουν κύκλους καθώς το ίδιο ρεύμα εμφανίζεται ιδιαίτερα δυνατό και εν έτη 2017, ΄όχι βέβαια κάτω απο το τίτλο Lebensreform αλλά μέσα απο άλλες μορφές..
Monte Veritas: Η γέννηση ενός εστιακού σημείου
Monte Veritas ή Βουνό της Αλήθειας στην ελληνική του μετάφραση, είναι στην πραγματικότητα ένας λόφος πάνω από την Ασκόνα στην Ελβετία, που από την αρχή του 20ού αιώνα πήρε το όνομά του ως αναφορά στις ιστορικές και μυθολογικές παραδόσεις σύμφωνα με τις οποίες η αλήθεια αποκαλύπτεται στις κορυφές βουνών .
Το 1899 ιδρύθηκε η ιδιαίτερη κοινότητα του Monte Verita δίπλα στις όχθες της λίμνης Ματζιόρε , η οποία αποτέλεσε επίκεντρο των ρευμάτων της εποχής καθώς και χωνευτήρι σπουδαίων μυαλών και ιδεών.
Στη μυθική παράδοση το βουνό ειναι ο σύνδεσμος ανάμεσα στη γη και στον ουρανό. Η ανάβαση του συμβολίζει το πλησίασμα σε μία υψηλότερη αλήθεια ,τη προσέγγιση σε μία υψηλότερη δύναμη απο τον άνθρωπο. Η μοναδική κορυφή του βουνού αγγίζει τη σφαίρα της αιωνιότητας και η βάση του διακλαδώνεται σε πολλούς μικρούς λόφους στον κόσμο των θνητών.
Είναι η οδός μέσα απο την οποία ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει στο θείο και το θείο μπορεί να αποκαλυφθεί στον άνθρωπο. Εξού και οι ιστορικές και μυθολογικές παραδόσεις στις οποίες η αλήθεια αποκαλύπτεται σε κορυφές βουνών. Για τον Μωυσή στη Βίβλο ήταν το όρος Σινά, ενώ στη μυθολογία συναντάμε ιστορίες για τον Όλυμπο και τον Παρνασσό
Από το 1870 ήδη, η περιοχή του Λοκάρνο έγινε κέντρο συγκέντρωσης πολιτιστικών και καλλιτεχνικών δρώμενων, καθώς ένας μεγάλος αριθμός διανοούμενων συγκεντρώθηκε στο Λόκαρνο και την Ασκόνα,
Γυρεύοντας καταφύγιο από το βιομηχανικό πολιτισμό που εξουσίαζε εκείνη την εποχή τη βόρεια Ευρώπη, ένα πολιτισμό που απέρριψαν, επιδιώκοντας να δημιουργήσουν έναν ξεχωριστό κόσμο στηριγμένο στις αρχές του νατουραλισμού.
Ο στόχος αυτής της μικρής κοινότητας ήταν η καθιέρωση μιας κοινωνίας αντίθετης προς τις αξίες εκείνης της εποχής, που βασιζόταν στην πλήρη ελευθερία, την απλότητα, την κοινοκτημοσύνη, τις νέες θρησκευτικές και πνευματικές αξίες, την πρακτική του γυμνισμού και τη συμβίωση με τη φύση.
Η αρχή έγινε το 1869 ο Μιχαήλ Μπακούνιν φτάνει στο Μινούζιο και παραμένει εκεί για πέντε χρόνια. Στο Monte Veritas στήνεται και καθιερώνεται μια κοινότητα με αναρχικά χαρακτηριστικά.
Απο την αρχή του 20ου αιώνα και έπειτα το μέρος αποτέλεσε την ιδανική τοποθεσία για ανθρώπους ιδεαλιστές που άλλαξαν τον κόσμο και τον εαυτό τους , εφαρμόζοντας εναλλακτικούς τρόπους ζωής , ευημερίας , τέχνης και επιστήμης.
Έτσι λοιπόν το γειτονικό Λοκάρνο και το Μόντε Βεριτά με τις ιαματικές πηγές και το υπαίθριο πάρκο έγινε πόλος έλξης για κάθε σχολής συγγραφείς και καλλιτέχνες : ντανταιστές και εξπρεσσιονιστές, ζωγράφοι , γλύπτες και χορευτές όπως ο Rudof von Laban και η σχολή χορού του , ουτοπιστές και σοσιαλιστές όπως ο Erich Muhsam και ενίοτε άντρες όπως ο διάσημος Εβραίος φιλόσοφος Martin Buber , ο διάσημος συγγραφέας Herman Hesse καθώς και ο James Joyce. Λέγεται πως ο προφήτης της Ρώσσικης επανάστασης Βλαντιμιρ Ιλιτς Λένιν είχε σημαντική ανάμιξη με τον κόσμο του απόκρυφου και είχε περάσει απο τις πνευματικές ζυμώσεις που γίνοταν στο Monte Veritas.
Εδώ φιλοξενήθηκε η φιλόπονη κόμισσα Franziska von Reventlow αλλά και ο τραγικός ψυχαναλυτής Otto Gross συνεργάτης για ένα διαστημα και ασθενής του Carl Jung , καθώς και άνθρωποι του πνεύματος και των μυητικών ταγμάτων που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για την πνευματική παράδοση του 20ου αιώνα όπως ο Franz Harttman, o Rudolf Steiner καθώς και ο Theodor Reuss αρχηγός του περιβόητου σεξομαγικού τάγματος О.Т.О.
Ένα χωνευτήρι διαφορετικών ιδεολογικών ρευμάτων που θα άλλαζε το ρου της ιστορίας, ένα χωνευτήρι διαφορετικών ανθρώπων και παραδόσεων
Έρανος : Ο ομφαλός του κόσμου
Το όνομα για τις συνεδριάσεις προτάθηκε από το μελετητή των θρησκειών Ρούντολφ Ότο στην Oλλανδή Όλγα Φρέμπε-Καπτάιν, ιδρύτρια μιας ιδεολογικής κίνησης που χαρακτηρίστηκε από το ενδιαφέρον της για τους μύθους, τις θρησκείες και τα συμβολικά αρχέτυπα, τα οποία θεμελίωναν τις δυτικές και ανατολικές φιλοσοφίες.
Έρανος ονομαζόταν στην αρχαία Ελλάδα η συγκέντρωση για ένα γεύμα , στο οποίο ο καθένας απο τους κοινωνούς έδινε μία προσφορά. Έτσι λοιπόν οι ετήσιες συναντήσεις στο Monte Veritas πήραν το αρχαιοελληνικό αυτό όνομα.
Οι συσκέψεις του Εράνου είχαν σκοπό την ένωση του πνέυματος της Δύσης με αυτό της Ανατολής. Έτσι κάθε χρόνο η αφρόκρεμα της διανόησης μαζευόταν στο Monte Veritas για να συζητήσει μέσω διαλέξεων τις εξελίξεις στο χώρο της επιστήμης και του πνεύματος.
Δυο μεγάλα μυαλά συζητούν , Καρλ Γιουνγκ και Mircea Eleade εν μέσω φαγητού
Ο Καρλ Γιούνγκ
Ένα στοιχείο της ιδιαίτερη γοητείας των συγκεντρώσεων στον απομονωμενο κήπο της Villa Gabriella ήταν η μεσημεριανή σύναξη για φαγητό και ποτό.
H οικοδέσποινα Frobe σερβίριζε το μεσημεριανό φαγητό στους ομιλητές των διαλέξεων ενώ συχνά προσθέτοταν και άτομα από το ακροατήριο. Εδώ ήταν από τις φορές που ξεδιπλωνόταν το σπάνιο χάρισμα του Γιούνγκ να γίνεται το επίκεντρο της παρέας και να ανοίγει ζωηρές συζητήσεις με το δικό του μοναδικό πνεύμα και χιούμορ. Κάποια φορά πως μας εξομολογείται η Aniela Jaffe η μονοτονία του συνεδρίου έσπασε από ένα απροσδόκητο γεγονός , ένα νυχτερινό πάρτι που ξεκίνησε μέσα στο σπίτι του Εράνου και κατέληξε στην αυλή.
Το βράδυ εκείνο ο Γιούνγκ χαράχτηκε στη μνήμη όχι μόνο των παρευρισκόμενων αλλά και των γειτόνων κι αυτό γιατί ο Ελβετός σπάνια έπινε , αλλά όταν έπινε γινόταν υπερδιαχυτικός. Όπως αναφέρει ο φίλος και συμφοιτητής του Albert Oeri ορμούσε πότε απο εδώ πότε απο εκεί με σπινθηροβόλο βλέμμα , πειράγματα και μεθυσμένο οίστρο καθώς προσπαθούσε να ξεσηκώσει όλους εκείνους που ήταν πολύ νηφάλιοι και δεν έδειχναν τον πρέποντα σεβασμό στο Διόνυσο.
Στις 19 Οκτωβρίου του 1961 τη χρονιά του θανάτου του Γιουνγκ ο γνωστός βιολόγος Adolf Portman είχε δηλώσει : Η επαφή με τον Καρλ Γκουσταβ Γιουνγκ , το μεγάλο ερευνητή της ψυχής , υπήρξε καθοριστική για την πρώτη περίοδο του Εράνου αλλά και για τα κατοπινά χρόνια όταν και δεν ήταν πια εφικτό να λαμβάνει ενεργά μέρος. Η σιωπηλή του παρουσία και η εσωτερική του συμμετοχή συνείσφερε ουσιαστικά στο πνεύμα της συγκέντρωσης. Για όλους αυτούς που είχα τη τύχη να δουν το ηφαίστειο πνεύμα εν δράσει, αυτή η επαφή με ένα μεγάλο άντρα παραμένει ζωντανή και αναλλοίωτη.
Η θέα της λίμνης Ματζιόρε
Kλείνοντας
Φιλοσοφικά και αποκρυφιστικά ρεύματα κινούνται για χρόνια υπογείως αλλά έρχεται η στιγμή που αναβλύζουν στην επιφάνεια αλλάζοντας οριστικά το παιχνίδι της κοινωνικής ομοιόστασης.
Κομβικοί άνθρωποι στο χρόνο και εστιακά σημεία στο χωρο.
Οι πνευματικές ζυμώσεις που δημιουργήθηκαν στο χώρο του Monte Verità , απο μυαλά τόσο ξεχωριστά και ετερόκλητα φαίνεται πως υπήρξαν καθοριστικές σε επιρροή για τα ανερχόμενα κινήματα του 20ου αιώνα.
Πηγές
Σκέψεις , αναμνήσεις , όνειρα Καρλ Γιουνγκ
Τα φαντάσματα του διαστήματος , Θανάσης Βέμπος
Јung und die Eranos , Aniela Jaffe
Υποστηρίξε τη σελίδα!