Ο νους δεν είναι ενα δοχείο που πρέπει να γεμίσει, αλλά μια φλόγα που πρέπει να ανάψει
Διάσημα περιστατικά πρόγνωσης
Το δημιουργικό ασυνείδητο των συγγραφέων και το διαισθητικό δυναμικό που παρέχει η δραστηρίοτητα του δεξιού ημισφαίριου του ανθρώπινου εγκεφάλου ,καμιά φορά , φαίνεται πως φωτίζουν πρόωρα τις πτυχές του μέλλοντος. Τα παράδειγματα όπως θα δούμε σε αυτό το άρθρο είναι πολλά. Κάποια απο αυτά ίσως και ανατριχιαστικά.
Γράφει ο Φοίβος Καλφόπουλος
Το φοβερό κλίμα του ναζισμού , το οποίο κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει , βρισκόταν γραμμένο στα τρομερά διηγήματα του Γερμανού συγγραφέα Ηanns heinz Εwers: О μανδραγόρας και το Μέσα στο φόβο. Κάποια μυθιστορήματα , ποιήματα , ζωγραφικοί πίνακες, αγάλματα για τα οποία η κριτική έχει αδιαφορήσει μας φανερώνουν με ακρίβεια φυσιογνωμίες του αυριανού κόσμου.
Ο Σούιφτ στο μυθιστόρημα του <<Ταξίδια στη Λαπούτα>> μας δίνει τις διαστάσεις και τις περιόδους περιφοράς των δύο μέχρι τότε ανύπαρκτων δορυφόρων του Άρη. Θα περνούσα περίπου 150 χρόνια ώσπου το 1877 να διαπιστωθεί όντως ότι ο πλανήτης Άρης συνοδεύεται απο δύο δορυφόρους.
Στα 1896 , ένας Άγγλος συγγραφέας ο Σίελ , δημοσίευσε μία νουβέλα όπου περιγράφει μία συμμορία απο φοβερούς εγκληματίες που τριγυρνάνε στην Ευρώπη και σκοτώνουν οικογένειες που πιστευαν οτι εμπόδιζαν την πρόοδο της ανθρωπότητας. Έπειτα καίγαν τα πτώματα . Η νουβέλλα του είχε τον τίτλο : Τα Ες Ες
Πολλοί είπαν ότι πρόκειται για τα χαλάσματα του κόσμου ενός αρχαίου πολιτισμού, άλλοι είχαν την πεποίθηση ότι πρόκειται για ένα μοναδικό φυσικό φαινόμενο. Κανένας από αυτούς δεν μπόρεσε, όμως, να αγνοήσει στο υποσυνείδητό του, μια προφητεία που είχε γίνει στις αρχές της δεκαετίες του 20ου αιώνα.
Ο λόγος για έναν απο τους πιο διάσημους διαισθητικούς που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, τον Edgar Cayce. Ήταν γνωστός και με το παρατσούκλι ο κοιμώμενος προφήτης λόγω της ιδιότητας του να προφητεύει μελλοντικά γεγονότα βρισκόμενος σε κατάσταση αυτό-ύπνωση. Ο Cayce το 1938 είχε δηλώσει πως " Μέρος των ερείπιων της Χαμένης Ατλαντίδας θα ανακαλυφθεί στη θαλάσσια περιοχή γύρω από τα νησιά Μπίμινι.Αυτό θα γίνει το 1968 ή 1969
Τιτάνας : το πλοίο της ματαιότητας
O Morgan Robertson
Το 1898 ίσως στο πιο διάσημο περιστατικό πρόγνωσης , ο Αμερικάνος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, Μόργκαν Ρόμπερτσον , περιέγραψε το ναυάγιο ενός γιγαντιαίου πλοίου
Αυτό το φανταστικό καράβι είχε εκτόπισμα 70.000 τόνων , ύψος 800 πόδια και μπορούσε να μεταφέρει 3000 επιβάτες. Η μηχανή του είχε τρεις έλικες.
Μια νύχτα του Απρίλη, στο πρώτο του ταξίδι συνάντησε μέσα στην ομίχλη ένα παγόβουνο και βυθίστηκε. Το όνομα του πλοίου στο μυθιστόρημα : Τιτάνας.
Το βιβλίο του Ρόμπερτσον, προέβλεψε ό,τι ακριβώς θα συνέβαινε με το ναυάγιο του Τιτανικού, 14 ολόκληρα χρόνια μετά από την συγγραφή αυτού του μυθιστορήματος.
Ο Τιτανικός, ήταν το μεγαλύτερο πλοίο στον κόσμο, με 260 μέτρα μήκος και 46.329 τόνους βάρος.
Είχε νηολογηθεί από τη ναυτιλιακή εταιρεία White Star Line για πραγματοποιεί το άκρως ανταγωνιστικό δρομολόγιο του Ατλαντικού ανάμεσα στην Ευρώπη και την Αμερική, και για τους επιβάτες της πρώτης θέσης τουλάχιστον λέγεται ότι προσέφερε την τελευταία λέξη της πολυτέλειας στον κόσμο.
Λεγόταν ακόμα πως ήταν «αβύθιστο», επειδή ο σκελετός του είχε μια σειρά από πρακτικά υδατοστεγή χωρίσματα, τέσσερα από τα οποία μπορούσαν να γεμίσουν νερό χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να βυθιστεί το πλοίο.
Οι ομοιότητες μεταξύ του πλοίου της «Ματαιότητας» και του Τιτανικού μαζί με τα μετέπειτα πραγματικά γεγονότα είναι τρομακτικές, αρχίζοντας από τα ονόματα των πλοίων. Ο Μόργκαν Ρόμπερτσον ονομάζει στο μυθιστόρημά του το πλοίο «Τιτάνα».Ο Τιτάνας είναι ένα τεράστιο σκαρί που προορίζεται για την άνεση των επιβατών του με την πολυτέλεια που διαθέτει. Το ίδιο και ο Τιτανικός.
Και τα δύο πλοία διασχίζουν μια νύχτα του Απριλίου τον Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό. Και τα δύο πηγαίνουν πάρα πολύ γρήγορα έχοντας αναπτύξει πολύ μεγάλη ταχύτητα.Και τα δύο πλοία έχουν «αβύθιστα στεγανά». Και τα δύο έχουν περίπου το ίδιο μέγεθος:
Ο Τιτάνας έχει 244 μέτρα μήκος, ενώ ο Τιτανικός είχε μήκος 260 μέτρα.
Ο Τιτάνας έχει 45.000 τόνους βάρος, ενώ ο Τιτανικός 46.328 τόνους βάρος.
Και τα δύο είναι γεμάτα με την αφρόκρεμα της υψηλής κοινωνίας.
Ο Τιτάνας είχε τρεις προπέλες. Το ίδιο και ο Τιτανικός.
Και τα δύο φέρουν πολύ λίγες σωσίβιες λέμβους, κάτι που απεδείχθη θανάσιμα ανεπαρκές για την σωτηρία όλων των επιβαινόντων.Ο Τιτάνας διέθετε μόνο 24 σωσίβιες λέμβους.
Ο Τιτανικός διέθετε μόνο 20 σωσίβιες λέμβους.Και τα δύο πλοία προσκρούουν πάνω σε ένα παγόβουνο.
Ο Τιτάνας ταξίδευε με ταχύτητα 25 κόμβων και πριν από το δυστύχημα βρισκόταν 400 μίλια μακριά από Νέα Γη (Terranova).
Ο Τιτανικός, προχωρώντας πολύ γρήγορα με ταχύτητα στους 23 κόμβους, λίγο πριν συγκρουσθεί με το παγόβουνο, βρισκόταν 400 μίλια μακριά από την Terranova.Και στο μυθιστόρημα, και στην πραγματικότητα το παγόβουνο έσκισε στην δεξιά πλευρά και των δύο πλοίων
Και στις δύο περιπτώσεις η απώλεια ανθρωπίνων ζωών είναι τεράστια σε αριθμό.
Ο άφθαρτος Τιτάνας βυθίστηκε, παίρνοντας μαζί του περισσότερους από τους μισούς εκ των 2.500 επιβατών του στον υγρό τάφο.Ο αβύθιστος Τιτανικός, βυθίστηκε παρασύροντας μαζί του τους μισούς από τους 2.208 επιβάτες του.Ώρα ναυαγίου: Μεσάνυχτα για τον Τιτάνα.20 λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα για τον Τιτανικό…
Ακόμη ένα διάσημο περιστατικό : Οι άγγελοι του Μόνς
Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1914, κατά τη διάρκεια του 1ου Παγκόσμιου Πολέμου , δημοσιεύτηκε σε μία αγγλική εφημερίδα ένα μικρό διήγημα του γνωστού Ουαλού συγγραφέα και μέλος της θρυλικής Golden Dawn , Αρθρουρ Μαχεν με τίτλο " Οι τοξότες ".
Γενικά ήταν ένα μάλλον ασήμαντο έργο , το οποίο θα ήταν ίσως εντελώς ξεχασμένο σήμερα αν δεν μεσολαβούσε ένα παράδοξο γεγονός.
Το συγκεκριμένο διήγημα του Μάχεν είχε ως κεντρικό θέμα ένα όραμα του στρατηλάτη και προστάτη της Αγγλίας Άγιου Γεώργιου ο οποίος, μαζί μ ένα στρατό απο άγγελους τοξότες , εμφανίζεται σε μία κρίσιμη στιγμή της μάχης να σώσει τους Άγγλους στρατιώτες απο τους Γερμανούς.
Ως εδώ όπως γράφει ο Γ. Μπαλάνος στο βιβλίο του Η σκια του Kθουλού , φαίνεται σαν ένα τυπικό και μάλλον αφελές διηγηματάκι απο εκέινα τα πατριωτικά που γράφονται κατά κόρο σε περιόδους πολέμου για να εμψυχώσουν το κόσμο. Αλλά..
Ένα μήνα πριν δημοσιευτούν οι τοξότες και συγκεκριμένα στις 27 και 28 Αυγουστου του 1914 χιλιάδες στρατιώτες και αξιωματικοί και των δύο παρατάξεων είχαν ζήσει στα πεδία των μαχών του Μονς του Βελγίου μια εμπειρία σχεδόν πανομοιότυπη μ εκεινη που είχε περιγράψει ο Μάχεν!
Αλλά το παράξενο και φημισμένο αυτό επεισόδιο των Αγγέλων του Μονς όπως έμεινε στην ιστορία, δεν είχε ακόμη γίνει γνωστό σε κανέναν πέρα απο εκείνους που το είχαν ζήσει.
Εκείνα τα χρόνια όχι μόνο απείχαν πολύ απο τη σημερινή εποχή των δορυφόρων και του CNN , αλλά επιπλέον είναι απόλυτα εξακριβωμένο οτι δεν υπήρχε καν ο αναγκαίος χρόνος για να έχει πληροφορηθεί ο Μαχεν το επεισοδίο , να το αναπλάσει με μορφή διηγήματος και να το δημοσιεύσει . Αυτό είναι το μόνο σίγουρο απο τις έρευνες που επακολούθησαν.
Και ιδού πως έγιναν τα πράγματα :
Το πρώτο σχετικό επεισόδιο των Αγγελων του Μονς άρχισε το βράδι της 27ης Αυγούστου του 1914 , όταν ο επικεφαλής ενός βρετανικού τάγματος , ο αντισυνταγματάρχης Σέλντον , δύο ακόμη αξιωματικοί του και ουσιαστικά όλοι οι άντρες της μονάδας είδαν δύο μεγάλες φάλαγγες απο λευκοντυμένους καβαλάρηδες να βαδίζουν παράλληλα με το τάγμα τους.
Το θέαμα, αν και παράξενο , ήταν απόλυτα ρεαλιστικό και το μυαλό τους δεν πήγε σε τίποτα υπερφυσικό. Όμως η ιστορία δεν τελείωσε εκεί , γιατί τα πιο εντυπωσιακά γεγονότα συνέβησαν την επόμενη μέρα. Στις 28 Αυγούστου κυριολεκτικά χιλιάδες στρατιώτες και των δύο παρατάξεων - Βρετανοί και Γερμανοί - ξαναείδαν τους παράξενους λευκοντυμένους καβαλάρηδες.
Και υπόψη εδώ ότι όλα αυτά δεν έγιναν γνωστά παρά μονάχα πολύ αργότερα , απο τις χιλιάδες γράμματα και ενυπόγραφες μαρτυρίες που άρχισαν να καταφθάνουν σωρηδόν, αλλά αυτό συνέβη μετά απο το σάλο που προκάλεσε η δημοσίευση του διηγηματος του Μάχεν .
Σύμφωνα με το πλήθος των μαρτύρων , ένα παράξενο φως είχε φανεί στον ουρανό και αμέσως μετά έκαναν την εμφάνιση τους τρεις γιγάντιες μορφές. Η μεσαία , που ήταν και η μεγαλύτερη , έμοιαζε να είχε απλωμένες πελώριες φτερούγες. Και μη φανταστείτε οτι ήταν αόριστες οπτασίες με φασματικές σιλουέτες , γιατί Βρετανοί και Γερμανοί θα επιμείνουν αργότερα για την απόλυτη σαφήνεια και τη ρεαστική εμφάνιση των μορφών. Στη συνέχεια εμφανίστηκαν και άλλες μυστηρίωδης μορφές , καβαλάρηδες παράξενα φωτεινά σύννεφα και ένα σωρό άλλα τέτοια φαινόμενα σε μεγάλη κλιμακα.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση λοιπόν ολόκληρες Γερμανικές μονάδες - άνθρωποι και άλογα - πανικοβλήθηκαν απο το θέαμα και αρνήθηκαν να συνεχίσουν την επίθεση που είχαν αρχίσει. Οι μαρτυρίες απο τις ανακρίσεις που έκαναν τα επιτελεία της κάθε παράταξης ξεχωριστά, ήταν διαπιστωμένα ταυτόχρονες και αυτό αποκλείει το ενδεχόμενο του αλληλοεπηρεασμού. Τελικά , δεν υπάρχει αμφιβολία οτι Βρετανοί και Γερμανοι είδαν ταυτόχρονα κάτι συγκεκριμένο στον ουρανό...
Και αυτό το επεισόδιο είχε περιγράψει με αξιοσημείωτη ακρίβεια ο Μάχεν δίχως να γνωρίζει καν τα γεγονότα , με την εντύπωση ότι έγραφε ένα φανταστικό διήγημα.
Βιβλιογραφία :
Η αυγή των μάγων , Πωβέλ - Μπερζιέ, εκδόσεις Κάκτος
Η σκια του Κθουλού , Γ. Μπαλάνος , εκδόσεις Locus 7
Σχετικά άρθρα
