top of page

Το μεγαλιθικό πάρκο της Φλόριντα

Όποιος ασχολείται με το αίνιγμα  του μεγαλιθικού δικτύου στο πλανήτη μας το δημιουργήμα του 50κιλου Ρώσσου Edward Leedskalnin πρέπει να αποτελεί σταθμό στην έρευνα του. 

 

Εδώ και αρκετές δεκαετίες η προσοχή των ερευνητών του ζητήματος  έχει στραφεί σε ένα σύγχρονο μεγαλιθικό μνημείο , που βρίσκεται στη Φλόριντα των Η.Π.Α. Πρόκειται για ένα γιγαντιαίο κάστρο , το οποίο κατασκευάστηκε απο έναν και μόνο άνθρωπο!! ο οποίος ισχυριζόταν ότι γνώριζε τα αρχιτεκτονικά μυστικά των αρχαίων Αιγυπτίων.

 

Αναμφισβήτητα , τα μεγαλιθικά μνημεία της αρχαιότητας , εξάπτουν την ανθρώπινη φαντασία , τόσο με το μεγαλείο της παρουσίας τους όσο και με το πέπλο μυστηρίου που καλύπτει τη κατασκευή και τη χρήση τους απο τους μακρινούς μας προγόνους. Ποιος δεν έχει αναρωτηθεί για τα αγάλματα του νησιού του Πάσχα , τις πυραμίδες της Αιγύπτου, τη Μπααλμπεκ και τόσα άλλα ογκώδη μνημεία που υπάρχουν διάσπαρτα σε όλον τον πλανήτη.

 

Εδώ και πάνω απο μισό αιώνα , κατασκευάστηκε το Κοραλλένιο Κάστρο, ένα σύγχρονο μεγαλιθικό οικοδόμημα. Εμπνευστής και κατασκευαστής του ήταν ο Edward Leedskalnin,ένας εφευρέτης που ισχυριζόταν ότι κατείχε το μυστικό που οι Αιγύπτιοι χρησιμοποίησαν για το χτίσιμο των πυραμίδων. Το Κοραλλένιο Κάστρο το έχτισε μονος του , ακριβώς για να αποδείξει την αλήθεια του ισχυρισμού του, μετακινώντας ογκόλιθους που ο καθένας τους ζύγιζε πολλούς τόνους . Και η αλήθεια είναι πως πρόκειται για ένα ανεξήγητο κατόρθωμα. Επιστήμονες , μηχανικοί, τεχνικοί και εργολάβοι αδυνατούν να απαντήσουν μέχρι και σήμερα στο ερώτημα πως ειναι δυνατόν ένας άνθρωπος μόνος του , χωρίς καμία βοήθεια και δίχως να χρησιμοποιήσει σύγχρονα ανυψωτικά μηχανήματα μπόρεσε να χτίσει ένα τέτοιο γιγαντιαίο οικοδόμημα. Μάλιστα είναι τόσο αξιοθαύμαστο που κάποιοι έσπευσαν να το χαρακτηρίσουν ως το όγδοο θαύμα του κόσμου. 

 

 

 

Ο φύλακας ενός μεγάλου μυστικού

 


Ο Edward Leedskalnin ήταν ένας μετανάστης απο τη Λετονία, ο οποίος αναγκάστηκε να πάει στην Αμερική έπειτα απο μία ερωτική απογοήτευση που είχε στη πατρίδα του. Όταν η μνηστή του τον εγκατέλειψε για κάποιον άλλο την παραμονή του γάμου τους , ο Leedskalnin αποφάσισε να ταξιδέψει μακριά για να μπορέσει να τη ξεχάσει . Έφτασε λοιπόν στη Φλόριντα, όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα.

Ήταν ένας εκκεντρικός άνθρωπος , που αποζητούσε την απομόνωση και πότε όπως λέγεται, δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τον έρωτα του για την αγαπημένη του, ενώ υπάρχει η άποψη πως εκείνη υπήρξε η πηγή της έμπνευσης του για το μεγάλο επίτευγμα που έμελλε να πραγματοποιήσει. 

 

Ένα μεγάλο μυστήριο καλύπτει τον αινιγματικό αυτό άνθρωπο, ο οποίος απέδειξε έμπρακτα τις ασυνήθιστες γνώσεις που διέθετε. Ο ίδιος δήλωνε, όταν τον ρωτούσαν , ότι γνώριζε το τρόπο που οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έχτισαν τις πυραμίδες. Επιπλέον ισχυριζόταν , οτι οι απόψεις της επιστήμης για τη φύση του ηλεκτρομαγνητισμού είναι λανθασμένες. Είχε ασχοληθεί εκταταμένα με τη μελέτη των ηλεκτρομαγνητικών δυνάμεων και ανέφερε ότι η ύλη αποτελείτο απο μικροσκοπικούς μαγνήτες. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του, η κίνηση αυτή των μαγνητών , μέσα στην ύλη και μέσω του χώρου, είναι αυτή που δημιουργεί μετρήσιμα φαινόμενα , όπως αυτά του ηλεκτρισμού και του μαγνητισμού. 

 

Οι απόψεις του μέχρι σήμερα αντικροούονται σφοδρά και απο τότε υπήρξε σωρεία αντιδράσεων. Ωστόσο παραμένει αναμφισβήτητο το γεγονός οτι ένας μικροκαμωμένος άνδρας , με ύψος περίπου 1,60μ και με βάρος που μόλις έφτανε τα 50 κιλά , κατόρθωσε να αποδείξει τους μεγαλομανείς ισχυρισμούς του χτίζοντας ένα μεγαλιθικό μνημείο αποκλειστικά μόνος του.

 

Τόση μεγάλη εντύπωση προκάλεσε το επίτευγμα του ώστε τον επισκέφθηκαν εκπρόσωποι της Αμερικάνικης κυβέρνησης προκειμένου να μάθουν κάποια πράγματα σχετικά με τις μεθόδους του , αλλά δε κατάφεραν να του αποσπάσουν το παραμικρό. Αξίζει να σημειωθεί οτι ο Leedskalnin, πέρα απο τις όποιες περιστασιακές δηλώσεις του για το ότι γνώριζε το μυστικό των αρχαίων αιγυπτίων , που κι αυτές γινόταν όταν τον ρωτούσαν , ποτέ δεν προέβη στην αποκάλυψη αυτού του μυστικού. Δεν το εμπιστέυθηκε ποτέ σε κανεναν , ούτε και όταν αρρώστησε σοβαρά και εισήχθηκε σε νοσοκομείο του Μαϊάμι , όπου και πέθανε το Δεκέμβριο του 1951 σε ηλικία 64 ετών. Το μυστικό που προστάτευε σε όλη του τη ζωή έμεινε κρυφό και πέρασε μαζί του στην άλλη όχθη. 

 


Πίσω απο τις πύλες του Κοραλλένιου Κάστρου

 


Το κοραλλένιο κάστρο δεν είναι μία συνηθισμένη κατασκευή και κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα απο τα πλέον παράξενα έργα στην ανθρώπινη ιστορία. Βρίσκεται περίπου 40 χιλιόμετρα νότια του Μαϊάμι και είναι χτισμένο μέσα σε ένα στρέμμα 40 στρεμμάτων.

 

Για την κατασκευή του ο Edward Leedskalnin χρησιμοποίησε κοραλλιογενές πέτρωμα , που λέγεται ότι είναι απο τα πιο σκληρά υλικά που υπάρχουν και το οποίο καταφέρνει να σπάει τα σύγχρονα πριόνια  ή τα διαμαντοτρύπανα. Το έργο ολοκληρώθηκε λίγο μετά το 1940. Ο Leedskalnin εργαζόταν τα βράδια και φρόντιζε να σταματάει την εργασία του, όταν καταλάβαινε ότι κάποιος προσπαθούσε να τον κατασκοπεύσει. Όπως δήλωσαν σε τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ κάποιοι σύγχρονοί του, κατά ένα παράξενο τρόπο φαινόταν ότι πάντα γνώριζε το πότε κάποιος τον παρακολουθούσε και τότε φρόντιζε να κάνει κάτι άλλο . Το συνολικό βάρος των ογκόλιθων που χρησιμοποίησε , υπολογίζεται πως ήταν γύρω στους 1000 τόνους για τα κτίσματα και επιπλέον 100 τόνους για την εσωτερική διακόσμηση.

 

Το κάστρο περιβάλλεται απο ένα τείχος ύψους περίπου διόμισι μέτρων, φτιαγμένο απο γιγαντιαία κομμάτια καραλλιογενούς πετρώματος, που το καθένα του ζυγίζει αρκετούς τόνους. Ο πύργος είναι φτιαγμένος απο ογκόλιθους του ίδιου υλικού που ζυγίζουν σχεδόν 245 τόνους. Στο πρώτο όροφο ο Leedskalnin είχε το εργαστήριο του, ενώ μυστήριο περιέβαλε το δεύτερο όροφο . Σε αυτόν ο εκκεντρικός εφευρέτης είχε φτιάξει , με σπαρτιάτικη λιτότητα , το δωμάτιο που ζούσε και δεν επέτρεπε την είσοδο σε κανένα

Αναφέρεται πως ο Leedskalnin ήταν ένθερμος μελετητής του διαστήματος και τόυτο αποτυπώνεται σε αρκετές απο τις κατασκευές του. Γιγαντιες ημισέληνοι διακοσμούν το περίβολο του κάστρου , ένας  οβελίσκος βάρους 28 τόνων και ύψους 12 μέτρων υψώνεται προς τον ουρανό ενώ υπάρχουν ογκώδης κατασκευές που αναπαριστούν τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος , όπως τον Άρη , το Δία , το Κρόν

Η περίφημη πόρτα της κεντρικής πύλης του Κάστρου βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του τείχους . Πρόκειται για ένα μονόλιθο βάρους 9 τόνων . Το πλατος του ειναι 2 μέτρα , το ύψος του ειναι 2.33 μέτρα και το πάχος του 52 εκατοστά. Το εκπληκτικό είναι πως έχει ζυγιαστεί τόσο καλά και είναι τοποθετημένος με τέτοια ακρίβεια που ανοίγει με ένα απαλό σπρώξομο του ενός δάκτυλου. 

 

Στο δυτικό μέρος του τείχους υπάρχει και μια άλλη πύλη , η οποία καλύπτεται απο μία πόρτα σε σχήμα τριγώνου , που έχει βάρος τρείς τόνους. Υπάρχει επίσης, ένα καταπληκτικό τηλεσκόπιο( για την ακρίβιεια μοιάζει με γιγάντιο σκόπευτρο), φτιαγμένο απο κοραλλένιο βράχο το οποίο ορθώνεται σε ύψους 7.5 μέτρων και στοχεύει το Πολικό Αστέρα

Όμως η διακόσμηση του κάστρου δεν σταματά σ αυτά , περιλαμβάνει διάφορα αντικείμενα γεννημένα απο τη γόνιμη φαντασία του Λιντσκάλνιν και κατασκευασμένα στην εντέλεια απο το ίδιο το πέτρωμα. Καναπέδες, καρέκλες , κρεβάτια και τραπέζια κάθε σχήματος και μεγέθους πολλά απο τα οποία μετακινούνται αρκετά εύκολα για το βάρος τους. Για παράδειγμα , μία κουνιστή πολυθρόνα βάρους τριών τόνων μπορεί να μετακινηθεί κι αυτή με το άγγιγμα του ενός δακτύλου. 

Πολύ λίγοι ήταν οι τυχεροί που ο ίδιος ο Λιντσκάλνιν τους επέτρεψε να μπούν στο Κάστρο και τους ξενάγησε σε αυτό. Μέχρι σήμερα όλοι μένουν άναυδοί εμπρός σε τούτο το αρχιτεκτονικό θαύμα και κυριως απο το πως στάθηκε δυνατό να κατασκευαστεί απο ένα μονάχά άνθρωπο 45 κιλών όταν αρκεί να σκεφτούμε πως ο μεγαλύτερος κοραλλιογενής βράχος που χρησιμοποιήθηκε στο κάστρο ζύγιζε σχεδόν 35 τόνους


Η αδυναμία των συμβατικων απόψεων

 

 

 

Αν θεωρήσουμε ότι ο Λιντσκάλνιν  και οι αρχαίοι κτίστες των Πυραμίδων χρησιμοποιούσαν τις ίδιες τεχνικές , τότε θα πρέπει να αναθεωρήσουμε αρκετές απόψεις των Αιγυπτιολόγων. Για παράδειγμα , ο αριθμός των εργατών που δούλεψαν για να κτιστεί η Μεγάλη Πυραμίδα στην Αίγυπτο υπολογίζεται απο τους αρχαιολόγους ότι ήταν μεταξύ 20 000 και 100 000. Αν τώρα , ένας άνθρωπος μόνος του εξώρυξε και χειρίστηκε με τόση τέχνη 1000 τόνους βράχων για μία χρονική περίοδος 28 ετών , τότε κατ αναλογία οι 5.273.834 τόνοι των 2.500.000 ογκόλιθων που χρησιμοποιήθηκαν στη μεγάλη πυραμίδα θα πρέπει να έχουν εξορυχθεί , κοπεί και τοποθετηθεί απο 4.794 εργάτες. Πέρα απο το ότι η ομαδική εργασία τους έδινε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα οπότε ο χρονος κατασκευής θα ήταν πού μικρότερος απο τις συμβατικές εκτιμήσεις των Αιγυπτιολόγων. 

 

Ας εξετάσουμε και τη περίπτωση των μεγαλιθικών αγαλμάτων του Νησιού του Πάσχα. Κι εκεί παραμένει ένα μυστήριο η κατασκευή τους. Καταρχάς υπήρχε η άποψη ότι ήταν αδύνατον οι ιθαγενείς του νησιού , με τα πρωτόγονα εργαλεία τους να εξορύξουν τους βράχους ,να τους σκαλίσουν και στη συνέχεια να τους μεταφέρουν και να τους στήσουν όρθιους.

 

Αλλά ο ανθρωπολόγος Θορ Χεγερνταλ, με τη βοήθεια μιας ομάδας ιθαγενών του νησιού , κατόρθωσσε να αποδείξει με έναν ομολογουμενος πειστικό τρόπο , ότι η τοποθέτησε των αγαλμάτων του Νησιού του Πάσχα δε χρειάζεται τη βοήθεια σύγχρονων μηχανημάτων . Μαζί με τους ιθαγενείς κατόρθωσε να εξορύξει , να μετακινήσει και να στήσει όρθιο ένα κομμάτι βράχου ( ανάλογο του μεγέθους των αγαλμάτων) χρησιμοποιώντας πρωτόγονα εργαλεία σε διάστημα τριών ημερών. Βέβαια δε προχώρησε στο σκάλισμα της πέτρας γιατί υπολόγισε ότι θα χρειαζόταν δουλειά ενός χρόνου.

 

Και πάλι όμως τίθεται το ερώτημα : Θα μπορούσε ο Χεγερνταλ μόνος του να μετακινήσει τεράστιους ογκόλιθους όπως έκανε ο Λιντσκάλνιν ; Φυσικά οχι , οπότε το μυστήριο παραμένει. Πως κατασκευάστηκε το κοραλλένιο κάστρο ;

 

Είναι απολύτως τεκμηριωμένο οτι ο Λιντσκάλνιν  δούλευε μόνος του. Πως λοιπόν κατόρθωσε να χτίσει ένα τέτοιο γιγαντιαίο οικοδομήμα αν δεν είχε κάποιες μάλλον ασυνήθιστες γνώσεις φυσικής και μηχανικής ; Διότι με τις ήδη υπαρχουσες γνώσεις μας ένας άνθρωπος μοναχός του δεν είναι δυνατό να πραγματοποιήσει τέτοιο άθλο. Οι τροχαλίες , τα σχοινιά , οι κύλινδροι και οι μοχλοί απο μόνοι τους δεν αρκούν . Επιπλεόν ο Λιντσκάλνιν  δε διέθετε σύγχρονα ανυψωτικά μηχανήματα τα οποία είναι επίσης αμφίβολο εαν θα τα κατάφερναν. Γενικά , με βάση όλες τις υπάρχουσες εκτιμήσεις με καμία συμβατική μέθοδο δε θα μπορούσε να πετύχει κάτι τέτοιο.

Επιστροφή 

Μοιραστείτε το άρθρο !

bottom of page